Sara Teasdale - W Pociągu (In The Train)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Pola przykrywa kołdra ze śniegu
Pod nią śpiące skały i ścierniska,
Na zachodzie drżąca biała gwiazda
W głębinach nocy nieśmiało błyska.

 

Kół pociągu nieustanny stukot,
Ludzi w wagonie usypia jazda,
Na świecie stalowo-siny ranek,
A w moim sercu lękliwa gwiazda.

 

I Sara:

Fields beneath a quilt of snow
From which the rocks and stubble sleep,
And in the west a shy white star
That shivers as it wakes from deep.

 

The restless rumble of the train,
The drowsy people in the car,
Steel blue twilight in the world,
And in my heart a timid star.
 

[violetta]

Jakie to jest niewinne:)

[Andrzej P. Zajączkowski]

@violetta Też tak pomyślałem, coś niemal jak wierszyk dla dzieci. Choć taki z lekkim cieniem. Nie wiem kiedy to napisała. Pierwszy tomik wyszedł kiedy miała 23 lata, może napisała to wcześniej? Ale gwiazdy lubiła zawsze. Gwiazdy i morze. 

[violetta]

@Andrzej P. Zajączkowski pięknie:)

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Podróż, co swoje ma zwyczaje

Eminencja, ale dlaczego się nią staje

 

Tak jakoś odbiegłem...

Ale wiersz jak zwykle, świetnie dobrany i przetłumaczony

 

Lubię do Ciebie zaglądać,

Pozdrawiam miło,

M.

[Sylwester_Lasota]

Ciekawy układ rymów... i został doskonale oddany w przekładzie +

 

Jak zwykle czytam z przyjemnością i podziwem :)

 

Pozdrawiam