Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ludzi, którzy poruszali się w dziwny sposób. Wszyscy byli przygarbieni z twarzą skierowaną do ziemi, chodzili wolno, nieco utykali. Obraz, który zobaczyła, przeraził ją. Wiedziała, że jest to...

Opublikowano

złotego sygnetu z szarym oczkiem w kształcie łzy. Ten sygnet może ze odmienić los mieszkańców twojego miasta - twoich braci, sióstr. Ma magiczną moc a ten, który go znajdzie, może być wybawcą, pod warunkiem...

Opublikowano

zapince na nosie. To taki znak rozpoznawczy - cecha odróżniająca go od wszystkich. Ponieważ ostatnio w modzie są kolczyki na języku, on postanowił podkreślić swoją indywidualność w ten właśnie oryginalny sposób. Ostrzegam jednak, że jest to postać bardzo kontrowersyjna i 

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano

pływał na desce wśród fal zalewającego świat oceanu. Ponieważ cechuje go wybitna umiejętność kamuflażu, nigdy nie wiadomo, czy to co mówi jest faktycznie tym, o czym myśli. Na pewno, to co robił nigdy nie pokrywało się z tym, co mówił, dlatego...

Opublikowano

go czymś zaskoczyć. Zrobić coś niebanalnego: spontanicznego lub przemyślanego, głupiego lub mądrego. Tylko takie osoby traktował poważnie. Odkrywał przy nich swoje prawdziwe "ja" i ujawniał prawdziwe intencje. Niestety zdarzało się to nieczęsto, ponieważ...

Opublikowano

znała czary i rozumiała wszystkie zaklęcia maga. Jednocześnie miała na niego bardzo pozytywny wpływ. Bardzo dziwny zjawiskiem, którego genezę znał chyba tylko mag, były u niej te rogi. Mianowicie...

Opublikowano

... kiedyś po pijanemu podpisała cyrograf z diabłem. Udało się jej jakoś z tego wywinąć ale za karę wyrosły jej rogi które jej wcale nie przeszkadzają ponieważ często przydają się w różnych sytuacjach , na przykład ...

Opublikowano

w promowaniu swojego małego interesu: od niedawna jest trenerką personalną, a w nazwie ma "She-Devil". Zatem rogi - "jak znalazł"! Nie musi sobie ich dorysowywać ani doklejać. Są jednak sytuacje, w którym wspomniane rogi bardzo utrudniają jej życie. Jest to...

Opublikowano

jazda samochodem , ciągle zawadza rogami o sufit. Teraz probuje odnaleźć artsymaga bo lubi z nim przebywać, tylko on uważał że te rogi są sexi . W ostatnim miejscu gdzie przebywał zostawił wszystko, wziął tylko dzidę i  powiedział ludziom że idzie na równik bo ma ...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN a ja jeszcze taka nieogarnięta... mam nadzieję, że zdążę ;)
    • @StraconyI to większość z nich. Bywa,że chciałbym swoją seksualność zmienić z hetero na homo i to właśnie z tego względu, ale jakoś nie mogę... Pozdrowionka.
    • @Migrena Wstydzą się oczu jeziora,                       pluskiem wody... nas woła! Pozdrawiam, wydaje się że patrzy?
    • Miłość! - jak jedwab - na ciele - spojrzeń, miraży nieskończenie wiele. Kwiaty majowe, głowa pochylona Szuka w Twych rysach rysu Apollona.   W objęciu, w uśmiechu, wśród gier, słychać cichy szelest, tylko cichy szmer, wśród słońca fanfar, wśród dzwonków, wśród tanów, tętni i wybrzmiewa pieśń wiosny łanów.   Dech rozedrgany a dłonie zwilżone, usta rozwarte a oczy zmęczone. Wzrokiem wodzimy po całej przestrzeni, sobą - jak ułomkiem chleba - karmieni.   Biel skóry, czerwień - wyrwana przed ciało, cisza świata, co krzyczy - mało, mało! Zerwać, wyszarpać, napoić, ukochać, zjednoczyć się, by potem znów szamotać.   Dwa pawie, pazury, mrok i tortury! Światło! Ach - to już! I choć nad rankiem słońce blaskiem wita, wśród nocy Erosa róża zakwita.   Porzuć myśli, porzuć słowo! Tylko w szeptach, różę pochwyć kurczowo - rwij ją w szale, chciej wyszarpać jej słodycz! Tylko gniew zachowaj - i krzycz!   12/02/2025
    • nie słyszysz ciszy choć na nią popatrz na niemą drwinę sytego świata o ustach pełnych jadła i Boga lecz pustym wzroku który odwraca od tych maleńkich niewinnych istnień co tysiącami w niebyt odchodzą bez skargi choćby cichej najcichszej w głodnych mirażach by ryż i proso i zapach mleka w niepamięć włożyć gdzie śmiech beztroski fałszywą frazą a zapadnięte dorosłe oczy martwe i suche bo już nie płaczą i to milczenie takie nieznośne że chciałbyś stłamsić sumienie wyciem jak tylko możesz głośno najgłośniej by tego krzyku ciszy nie słyszeć
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...