Natchnienia brak a wena milczy

[Tymczasem]

Natchnienia  brak a wena milczy

 

Kopnij mnie wierszem solidnie w zadek

tak aż  mnie twórczo zaboli.

Niech to nie będzie żaden  przypadek

lecz czysty  akt dobrej woli!

 

Złap mnie za serce ckliwą liryką

aż mi łzy z oczu popłyną.

Wzruszenia pragnę, miłosnych przysiąg

by się w poezji rozpłynąć.

 

Kiedy natchnienie omija łukiem

i za nic nie chce zawitać

Co z nami będzie weno kochana????

Pytam…

choć może lepiej nie pytać……

[sisy89]

U mnie to samo, mogłabym się pod wierszem podpisać.

Pozdrawiam serdecznie :)

[Bożena De-Tre]

@sisy89 -:)Mojej dzisiaj podziękowałam za wierność.W dzisiejszych czasach to deficytowy towar

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.Wiersz nawet ..nawet-:)Pozdrawiam z uśmiechem…

[Somalija]

@Tymczasem Nie Wena, tylko cierpienia rodzą wiersze... potrzeba czasem przeżyć trochę szczęścia..

[Tymczasem]

@Somalija to fakt nic tak nie napędza weny jak cierpienie... a czy to miłosne rozdracie czy Weltschmerz czy też inne to już drugorzędna sprawa ;) 

[Moona]

Fajne :)

Liryka nie musi być ckliwa mz

Pozdrawiam :)

[poezja.tanczy]

@Tymczasem

Wena jak szkorbut, ślady zostawia

A człowiek się nad sensem, zastanawia

 

Bardzo przyjemny wiersz

Pozdrawiam,

M.

[Tectosmith]

@Tymczasem No niestety. Czasami Wena traci skrzydła i nie daje rady wznieść autora. W moim przypadku po prostu udaję :-)

Pozdrawiam.

[Alicja_Wysocka]

@Tymczasem A dlaczego Ciebie nie ma?

[Tymczasem]

 

@Alicja_Wysocka

 

Kochana Alicjo.... natchnienie mi gdzieś zginęło i za nic w ściecie nie mogę go odnaleźć...widziałaś go gdzieś może?

 

Za to u Ciebie pięknie.... poetycko ;)

Edytowane 31 Lipca przez Tymczasem (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Tymczasem E tam, zaraz zginęło, nie wierzę.  Nie masz czasu, a może Ci się nie chce pisać, a może dzieje się w Twoim życiu coś takiego, co bardzo zaprząta Ci głowę. 

W każdym razie, bardzo dobrze Ciebie pamiętam, pamiętam Niektóre Twoje urzekające wiersze.

Może odwiedzaj nas, znaczy portal, chociaż od czasu do czasu, będę czekała, tymczasem ściskam

i pozdrawiam :)

Do poczytania!

[Wiechu J. K.]

@Tymczasem

Pamiętam czasy, gdy nie było internetu. Książki, czasopisma, gazety dalej istnieją, lecz komputeryzacja opanowała cały świat. W ubiegłym stuleciu publikowanie swoich wierszy dla szerszej publiczności nie było czymś łatwym. Swoje pisanie trzeba było wysyłać przez pocztę i czekać cierpliwie na jakąkolwiek odpowiedź. 
Wiersze były ocenianie przez, wierzę, że fachowców w dziedzinie literatury i wybrane przez nich wiersze zamieszczane były w różnych periodykach. 
Wyróżnieni autorzy otrzymywali nawet nagrody w postaci małej kwoty pieniężnej. Inne czasy, inne zasady. Ogólnoświatowy dostęp do internetu zmienił wszystko i przyspieszył komunikację międzyludzka w dotąd niespotykanych możliwościach. 
Oczywiste jest to, że opublikowanie swojej książki lub tomiku wierszy w wersji papierowej dalej pozostaje dużym wyróżnieniem dla pracy danego autora.

 

Myślę, że brak weny, natchnienia to normalny stan rzeczy po prostu na wszystko jest czas i jak to się po polsku mówi co za dużo to nie zdrowo. Wiem, że żyjemy w świecie, który pędzi do przodu na przysłowiowe złamanie karku lecz każda twórczość spełni swoje zadanie, gdy będzie przemyślana i miała czas na dojrzewanie. Pozdrawiam serdecznie.
 

[Tymczasem]

@Wiesław J.K.  Z perspektywy przerwy w pisaniu widzę, że bez lirycznego flow wiersze nie chcą pączkować tym bardziej zakwitać. Odnosząc się do świata przyrody można by powiedzieć, że dopóki nie podleje czymś i nie nawiozę mojej ziemi twórczej nic z niej nie wyrośnie.  A co jest tą wodą i nawozem? Emocje...najlepiej silne, wymagajace przepuszczenia, zaopiekowania..... 

 

Życzmy sobie oboje żyznej ziemi.....i wielu najlepiej pozytywnych emocji.... 

 

Pozdrawiam ciepło! 

[Wiechu J. K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Tymczasem Dziękuję i wzajemnie :-)))