Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rozmowy pochowane

sam_i_swoi

Przez sam_i_swoi
w Satyra

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

sam_i_swoi

sam_i_swoi

Opublikowano
Opublikowano

Z upodobaniem czytam rozmowy,

Pana rozterki, wymowne przygody,

Pan wie co to są szpileczki, szczypta soli

I jak czytać, i kto, i co woli.

Tym słodsze stają się, gdy czytane,
W zabawny sposób, zamieniają w bekę.
Nie, nie o belkę w oku, czy obelgę
Mam na myśli, ot taką słów poniewierkę.

Gdy, od słowa soli odejmę to co swawoli,
Zadedykuję utwór mojej Oli.
Gdy zaś dna dołożę, wówczas utworzę;
Solidnie - słowo, którego tu nie przetworzę.

Mógłbym tak ciągnąć jeszcze jakąś bzdurkę,
Małą lub większą, więcej co leży na sercu,
Pan wie jak pana szanuję i lubię,
Nie o szpileczki chodzi, nie miecza część,

 

one/ona stanowi. Cóż może czas,

poprosić tylko o jakąś powtórkę.
Lub czasem zakończyć "porażką"

totalną rozbiórkę ?


 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Walka

      Przez andrew · Opublikowano

      ,,Dopóki walczysz, jesteś  zwycięscą ,, Św. Augustyn    stanąłeś nad przepaścią  na progu nieskończoności  nie widać światła  pogrąża ciemność  pochłania bezsilność    walcz o siebie zaufaj sobie Bogu  białe róże uśmiechają się z Ołtarza    pomoc jest w pobliżu  zawsze  nie wybieraj zła  nigdy  światła nie trzeba szukać   jest w nas to dar  wystarczy wierzyć  zaufać Bogu Jezu ufam Tobie    9.2024  andrew Piątek, dzień wspomnienia  męki i śmierci 
    • Corleone 11
      * * * (7)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      Poczułam, że robi mi się trochę przykro. Popatrzyłam na niego, specjalnie powoli odwracając głowę.    - Jak to "za łatwo"? - powtórzyłam po nim, też celowo wolno i celowo cicho. - Cały ten ostatni czas jest dla mnie trudny: smutny i przykry. Przecież widziałeś, że płakałam... Widziałeś! A teraz mówisz mi takie słowa?... Przedtem też nie było mi łatwo, cały czas tam w Grecji gryzłam się z myślami! Czego naprawdę chcesz ode mnie... czy to wszystko na poważnie... czy to w ogóle ma sens! Znając ciebie, jestem pewna, że ma, na pewno wszystko przemyślałeś i poukładałeś sobie w głowie, łącząc w całość z uczuciami... Ale to ty... Ty! A ja? Ja? Co ze mną? Może powinnam o to nie pytać, być pewną, bo przecież trudno, abyś myśląc i sobie nas układając, pominął mnie albo przeoczył! Ale zawsze cień wątpliwości zostaje... obawy... poważne, w końcu czy znam cię do końca? Nie chcę się zawieść! Ani ciebie, bo ty też nie znasz mnie całej...     Słuchał. Milczał. Jak dla mnie teraz, rozemocjonowanej, trochę zbyt długo.    - Michał! - gwałtownie obróciłam się cała ku niemu i chwyciłam go za ramiona. - Odezwij się! Nie milcz, powiedz coś! Powiedz, że mówiłeś wtedy szczerze! Potwierdź, proszę... Błagam cię! Nie powinnam, wiem! Ale... ale... - poczułam, że czerwienię się, a mój oddech przyśpiesza jeszcze bardziej - zbyt wiele dla mnie znaczysz... mnie też zależy na tobie! Wiem, przez moje nie odzywanie się mogłeś nabrać wątpliwości! Ale...    Gdy podniosłam opuszczony przed chwilą wzrok, w jego oczach zobaczyłam to samo, co wydało mi się wcześniej, że widziałam. Spokój. Zdecydowanie. Pewność podjętej decyzji. Pewność siebie i pewność uczuć. Odetchnęłam, wewnętrznie i słyszalnie zarazem. To, co zobaczyłam w jego spojrzeniu, dodało mi spokoju. Przeważyło. Spokojniejsza uśmiechnęłam się, zapominając o rozterkach. I o łzach.    - Michał... - wolniutko zbliżyłam wargi do jego warg.      Hotel Ranweli, Waikkal, 27. Września 2024                            Koniec
    • Gizel-la
      Na skraju lata

      Przez Gizel-la · Opublikowano

      @poezja.tanczy cieszę się - czyli spełnił zadanie :) Dziękuję za miły komentarz!  Pozdrawiam! :)
    • Łukasz Jasiński
      Saga

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @violetta   A co teraz, proszę łaskawej pani, kolejny w tym roku - na Chmielnej - niewypał, otóż to: w tym roku znaleziono, około: 782 niewypałów, niech pani policzy - ile lat minęło od Drugiej Wojny Światowej.   Łukasz Jasiński 
    • Hiala
      Mądrość z wiekiem?

      Przez Hiala · Opublikowano

      @Marek.zak1 dokładnie tak - uśmiechy 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...