Sztuka kochania

[Radosław]

Ci, którzy gonią za motylami, 

kochają tylko przez chwilę. 

 

Czas dotknie niewinne skrzydło, 

odwoła co sercu miłe. 

 

Inaczej ci, którzy w pożółkłym liściu 

potrafią odkryć piękno i życie. 

 

 

 

 

Edytowane 14 Stycznia przez Radosław (wyświetl historię edycji)

[duszka]

@Radosław  ... i piękno :) I wiersz też piękny :) Pozdrawiam.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale motyli jest wiele i można kochać na zakładkę.

[Jacek_Suchowicz]

a już myślałem że znajdę tu

pannegiryk na cześć Michasi W.

:)

Edytowane 1 Grudnia 2023 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Ale chwile pamięta się do końca. Pozdrawiam

[Ewelina]

@Radosław wyjątkowo ujęta myśl. Jawi się idealistyczne podejście, trudne do realizacji, ale jakże piękne. 

Pozdrawiam :)

[Gizel-la]

Poetycko ujęta prawda życiowa. Zarowno motyla, jak i liść  można ususzyć i powiesić w gablocie. Tylko cóż z nam z umarłego motyla...A liść-jaki był taki pozostanie. Tylko trochę bardziej się pomarszczy..

[Radosław]

@duszka Dziekuje za ciepłe przyjęcie

 

 

Pozdrawiam 

[Radosław]

@Rafael Marius Można też nikogo nie krzywdzić. 

[jazzkółka]

@Radosław Dla mnie ostatni dwuwers czyni wiersz:) Sam liść,  bez motyla;)

Pozdrawiam:)

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Cieszę się, że Cię rozczarowałem ;) 

 

Pozdrawiam 

[Moona]

Motyle nie muszą umrzeć ;)

[Radosław]

@Marek.zak1 To fakt, zwłaszcza przyjemne. 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dlatego SZTUKA kochania ;) 

 

Pozdrawiam 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może to kwestia gustu ? 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak komuś potrzebny but niech się buntuje. Banał jest ok, choć  często omijany. 

[Anna_Sendor]

@Radosław Zatrzymuje zwłaszcza druga strofa. A w niej pierwszy wers, który zaprasza do wielkiej egzystencjalnej rozkminy. Dobry wiersz.

[Krzysic4 czarno bialym]

Dość ekstremalne podejście 

chwilowy motyl 

czy zwiędły liść 

tak kiedyś w nim było życie 

lecz opadł zżółkł

 

więc cóż 

tylko rozpaczać nam zostało 

po tych 

co kiedyś żyli jak kosmici 

I w nich był wigor piękno chęć 

a teraz leży na polanie 

By wydać ten jesienny chrzęst 

Edytowane 2 Grudnia 2023 przez Krzysica-czarno na białym (wyświetl historię edycji)

[Radosław]

@jazzkółka A jak motyl usiądzie na liściu? ;)

 

 

 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz na myśli jakieś ponadczasowe stworzenia ;) ?