Ludzie śmiechu i swawoli

[Walka z Czernią]

Ludzie śmiechu i swawoli

Śmieją się w dużych gronach
Ludzie w wolność bogaci.
Może siedzą na tronach?
– Cierpienie się opłaci!

 

Gdy to, co: marne i fizyczne
Będzie już gnić w trumnach i w grobach,
Nie znikną perły duchem śliczne,
Zapomną o: wojnach, chorobach.

 

Wciąż w dużych grupach stoją
Ludzie śmiechu, swawoli,
O przyszłość się nie boją
I nic ich tu nie boli!

 

Gdy to, co: marne i fizyczne
Będzie już gnić w trumnach i w grobach,
Nie znikną perły duchem śliczne,
Zapomną o: wojnach, chorobach.

 

Nie chcę tego zatrzymywać,
Co tu zgromadziłem,
Chociaż się trudziłem.
Mogę wszystko to porzucić!
Wolę wkrótce odpoczywać,
Chociaż, gdy błądziłem,
Wiele zgromadziłem.
Wolę wszystko wkrótce rzucić!

 

Z upadku się nie śmieję
Swojego na podłogę.
Cieszy mnie, co się dzieje,
Gdy zaśmiać się nie mogę?!

 

Gdy to, co: marne i fizyczne
Będzie już gnić w trumnach i w grobach,
Nie znikną perły duchem śliczne,
Zapomną o: wojnach, chorobach.

[Tectosmith]

@Walka z Czernią Domyślam się, że utwór należy traktować, jak piosenkę? Całkiem ciekawie. Temat mnie osobiście obcy bo ja smutnym jestem człowiekiem.

Pozdrawiam.

[Walka z Czernią]

@Tectosmith Dzień dobry,

ja także jestem smutnym człowiekiem.

Pozdrawiam,

Walka z Czernią.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też tak wierzę i wiem.