czy można kochać zimę

[sam_i_swoi]

kocha lubi szanuje
nie chce nie dba dziękuje

jak listek akacji śnieżynki
wróżą zimową aurę

pada śnieg pada śnieg
sypie śnieżynkami
a Mikołaj jedzie już

jedzie już saniami

hej!

i królowa śniegu
i bałwanek
renifery
 

jedne sanie drugie sanie

za saniami jeszcze cztery

święta święta

jadą już parami
razem z prezentami

czy choinkę czas ubierać

czy rozświetlą się te święta
czy będziemy je pamiętać

niech się cieszą
dzieci małe
i te większe
bo tak tylko można

radość im zostawić
 

niewiadome ilu będzie jeszcze sierotami

 

 

 

 

[Tectosmith]

@sam_i_swoi Pozornie tylko banalny wiersz. Puenta odkrywa jednak brutalną prawdę za zasłoną radości. Z początku mi się nie spodobał, ale spojrzałem na wiersz z innej strony.

Pozdrawiam.

 

[sam_i_swoi]

@Tectosmith nie jestem dumny z tekstu, to był spontan ale dzieje się w nim jak w życiu, mikołajkowa atmosfera powodująca radość (banał), a skutki wojny, i mam nadzieję, że wszczepiłem myśl - przecież tak nie musi być...

Pozdrawiam.

[Tectosmith]

@sam_i_swoi Uważam, że możesz być zadowolony. Przekaz jednak nie jest aż tak bardzo oczywisty i myślę, że wiele osób nabrało się na tą banalną radość. Warto jednak popatrzeć raz jeszcze.

Pozdrawiam ponownie.

[Gizel-la]

@sam_i_swoi  Zima i święta - tutaj  radość może kontrastować z tragedią.

A oto jeszcze jeden przykład potwierdzający fakt, 

że nie tylko wojna niesie ze sobą ofiary.

Same święta również...

(przepraszam, że nie na temat, ale tak mi się skojarzyło, jak przeczytałam Twój wiersz)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[sam_i_swoi]

@Gizel-la Bywa i tak, miłej niedzieli, dzięki i pozdrawiam.