Do niewiasty ze średniowiecza

[Walka z Czernią]

Do niewiasty ze średniowiecza

Niewiasto ze średniowiecza;
Ty, co suknię nosisz długą:
Pójdźmy razem w czasy miecza
I nie żyjmy tą szarugą.
Czy pamiętasz tamte lasy
I te łąki w kwiatach całe?
Przeminęły już te czasy,
Lecz w nas trwają – jak świat stałe.

 

Niewiasto ze średniowiecza;
Ty, co suknię nosisz długą:
Nas lekarstwo nie wylecza,
Nikt tabletek z nas nie sługą.
Pewno widzisz, co oglądam,
Bo ty kochasz to powietrze,
Co orzeźwia. Wciąż spoglądam
Oraz czytać pragnę w wietrze.

 

Niewiasto ze średniowiecza;
Ty, co suknię nosisz długą:
Co nas z smutków tych ulecza,
Znikających gdzieś za smugą?
Chcemy domy te drewniane
I pragniemy być silniejsi.
By zagoić wspólną ranę,
Musim w czynie być mocniejsi.

[Tectosmith]

@Walka z Czernią Przyjemny wiersz, ale nie każ mi śpiewać... :-)

Pozdrawiam.

[Walka z Czernią]

@Tectosmith Dziękuję i pozdrawiam.

Walka z Czernią.