Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ciąg dalszy nastąpi

Rafael Marius
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 65
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Top użytkownicy w tym temacie

Popularne dni

Popularne posty

Rafael Marius
Rafael Marius

Wisłą odpłynął z papieru statek na nim literki imion podróżnych już nigdy do tej nie wejdą rzeki dryfują z prądem ku wyspom mglistym   Gdzie skromna chatka zwykłej wieczności utuli r

Tectosmith
Tectosmith

@Rafael Marius Zwróć uwagę na pierwszy wers :-)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to mnie bardzo ciekawi. Postaram się rozgryźć. Ładny wiersz, pozdrawiam serdecznie :-)

Waldemar_Talar_Talar
Waldemar_Talar_Talar

Witam - miły wiersz -                                            Pozdr.

Nefretete

Nefretete

Opublikowano
Opublikowano

@Rafael Marius Wyczuwam w tym wierszu pewną melancholię; pod istniejące czasy w sam raz, tylko pytanie się rodzi?

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

/Myślę, że znajomość historii jest jakby niepewnym orężem w życiu obecnych pokoleń oraz tych, które związały z nim pewną nadzieję na lepszą przyszłość, a praktyka pokazuje coś innego i to dzieje się. Niestety, że tak powiem, z prądem idą ludzie ustatkowani, w jakim szczęście widzą i dążą do jego wypełnienia. Natomiast ci, co idą pod prąd, też są szczęśliwi, tylko cały czas bujają się na falach, by spokój znaleźć. Spokój! To podstawa/

 

Całość bardzo dobra!

Pozdrawiam

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za przychylny odbiór i serduszko.

 

Tyle, że czas płynie w określonym kierunku i nie można poruszać się wbrew niemu.

Zatem pozostaje tylko mu się poddać i cierpliwie czekać dokąd nas zaniesie.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • lena2_
      w pełni

      Przez lena2_ · Opublikowano

      @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • Berenika97
      wiatr

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję! 
    • Berenika97
      "odwrócona dekantacja"

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • Witalisa
      cyt.

      Przez Witalisa · Opublikowano

      I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
    • Nela
      Cisza pod skórą

      Przez Nela · Opublikowano

      Cisza nie krzyczy — tylko tnie, gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce. Nie widać krwi na myślach dnia, choć serce pęka raz po raz.   Ostrze to lustro — odbija lęk, ten, co się czai w środku mnie. To nie o śmierć tu chodzi, wiesz — to próba, by poczuć coś jeszcze.   Skóra pamięta, choć rana się zasklepi, a noc, jak matka, tuli do ciemności. Nikt nie rozumie… lecz może ktoś spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.   Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać, tylko usiąść obok — nie oceniać. Bo nawet w szramach bywa sens, choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...