Lacrimosa [fragment]

[Zbign. Korwin-Piotrowski]

Nadeszła pora byś odśpiewał
Pominki ciche tamtym dniom
Święć święte imię białej brzozy
Bo kiedyś rosłeś razem z nią

A jeśli możesz to się pomódl
Do tych co stoją pośród pól
Wśród ciał poległych, zgliszcz i złomu
Drewnianych świętych pełnych kul

Kalekim Pietom przynieś kwiaty
Z obojga twarzy zetrzyj łzy
I Chrystusowi obmyj nogi
I ręce własne z cudzej krwi

Daj wreszcie ziarno ziemi bitwy
Zwierzynie lasy,. ptakom pieśń
A gdy odmówisz swe modlitwy
Karabin stary z sobą weź

Bo nie znasz miejsca ni godziny
Gdy to co było wróci znów
....na czole mały znak maliny
A gardło ciche i bez słów

[MOD]

Przeniesiono

[Antoni Leszczyc]

No, muszę poewiedzieć, że bardzo mi się podoba. Jest niezwykle melodyjnie: mam, może przez tematykę, skojarzenia proste z piosenkami Kaczmara. Jest tu też kilka fantastycznych obrazów: te kapliczki ostrzelane, które zawsze wzruszają ("i Chrystus z kulą w tyle głowy"? :), biała brzoza i dwa ostatnie wersy wiersza. Szkoda, że nei wszystkie wersy się rymują (1. i 3. strofa), nie wszystko też do mnie trafiło (4 strofa tak na siłę). Ale i tak mam po lekturze bardzo, bardzo pozytywne wrażenia. Z chęcią poczytam coś więcej.

Pozdrawiam, Antek