Znaki nieszczególne

[Marcin Sztelak]

I.

 

Malowany człowiek tańczy,

wbrew muzyce.

Nie narysowano mu uszu,

skazany więc jest na wirowanie

pośrodku sali.

 

Sterylnej, aż strach.

 

II.

 

Leżąc na wytartym do krwi

dywanie szukam symboli

życia lub śmierci.

 

Nie wiedząc kiedy stało się to

tak absolutnie obojętne.

 

III.

 

Przydrożne drzewa rozkładają całun

opadłych liści,

chociaż to ledwie późna wiosna.

 

Może lato, tak wczesne, że słońce

ma zaledwie pięć tysięcy stopni.

 

IV.

 

Na niebie i ziemi

są także inne znaki,

których nie rozróżniam, ze względu

na astygmatyzm.

 

Oraz dysleksje,

nabytą na drodze wielokrotnego

uczestnictwa w końcach świata.

Edytowane 20 Października 2023 przez Marcin Sztelak (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

Zachęcił mnie tytuł. Pomyślalem: Świetny.

Przeczytałem wiersz. Pomyślałem: Dla mnie świetny!

 

Pozdrawiam.

[viola arvensis]

@Marcin Sztelak z jednej strony śliczne, z drugiej psychodeliczne... 

Można się zawiesić na tekście a to już coś. 

[Marcin Sztelak]

@Sylwester_Lasota Dziękuję

@viola arvensis a jak wiadomo, co się zawiesi to nie utonie... albo jakoś tak...

[tetu]

Docierają do mnie te nieszczególne znaki. Najlepsza pierwsza. W moim odczuciu oczywiście, co nie umniejsza pozostałym.
W ostatniej coś mi zaszwankowało, albo dysleksj(ę) nabytą - lp, albo dysleksje nabyt(e) - lm. Pozdrawiam Marcin. 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ależ, to właśnie doskonale gra! Przecież to dysleksja.  Mówiąc szczerze, odebrałem to jako celowy zabieg i ostatecznie mnie to do tego tekstu przekonało.

[Marcin Sztelak]

@Sylwester_Lasota dokładnie, skoro dysleksja to dysleksja...