Rozchylasz usta półświętym uśmiechem
A toń powietrza przeszywają feromony
Słowa nęcące wśród niedopowiedzeń
Zmieniają uczucia w ciągły niedosyt
Pełna przekory choć pewnie zaprzeczysz
W świecie w którym nic nie ma za darmo
Serce rezonuje jak przyrzeczeń namiestnik
Gdzieś między tajemnicą a fastynacją
Rozchylasz usta półświętym uśmiechem
A toń powietrza przeszywają feromony
Słowa nęcące wśród niedopowiedzeń
Zmieniają uczucia w ciągły niedosyt
Pełna przekory choć pewnie zaprzeczysz
W świecie w którym nic nie ma za darmo
Serce rezonuje jak przyrzeczeń namiestnik
Lecz między tajemnicą a fastynacją
To nie magia
ani czary ich
dokonuje
To miłość
swą potęgą
cuda czyni
Cuda które
leczą bolące
nas rany
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez viola arvensis · Opublikowano
Przez Somalija · Opublikowano
Przez violetta · Opublikowano
