Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zamiast szkoły - praca,
Stopnie dziesiątego,
Koszmary te same wciąż łączą powieki.
Gdzie ławki? Gdzie przerwy?
Wszystko jest tam, z tyłu,
Zostały mi tylko szkolne dyskoteki.

 

 

I co z tego?
Przecież,
Dziś nieobecności,
Też wiążą się z tym, że któregoś nie ma.
Choć z jedną różnicą,
Bo za znicz na grobie,
Nikt ci nie wypisze usprawiedliwienia.

 

 

No powiedz mi, jak?
To dziecko niewinne!
A ty możesz winić już tylko siebie...


Gdzie świadectwo z paskiem?
Na trumnie, ze zdjęciem.


Apel o tobie będzie na pogrzebie.

 

 

To co takie lekcje mają do przyszłości?
Bo niby nie wolno, ale do kiedy?
Co z wytłumaczeniem,
Że 'rodzic mi kazał'?

 

Nie powie tak w klubie facet do kobiety!

 

 

A miał nie zapraszać,
Gdy nie zna, gdy nie wie.
A może, gdy życiorysu trochę liznął...
Nie rozumiał świata,
Lecz zrozumiał siebie,
A wytłumaczenie znalazł pod bielizną.

 

 

Z wuefu zostało
"Rzucanie kulą".
Poza tym - wszystko - od deski do deski...
W nosie ma chemię,
Bibuła znów w rulon,
Nauczycielem dziś strażnik miejski.

 

 

Coś tam na sto procent,
Wysiłku z 15,
I tak więcej niż nas tu zostało wszystkich...
Z zeszytem za młodu,
A z gardą przez resztę.
Obserwuj, bo nie ma tu korepetycji.

 

 

Sto twarzy, jedno serce,
Pamiętaj o nim,
Gdy skończy się siła i zacznie się lament.
Tu wf, tu polski,
W głowie plan lekcji,
A dorosłe życie w spodenki ubrane.

Edytowane przez Liero (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Liero Wiersz mi się do końca nie otwiera, mam pewno kłopoty z interpretacją, ale wewnętrznie mnie porusza, budzi uczucia, przede wszystkim niepokój i smutek, czy żal... Szczególnie niektóre sfromułowania maja tą siłę, na przykład ostatni wers, ale też wcześniejsze. Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziękuję czytającym, którzy zaznaczyli swoją obecność: @JWF, @Łukasz Jasiński, @Jacek_Suchowicz, @Roma, @Berenika97, @Alicja_Wysocka, @Waldemar_Talar_Talar. Życzę udanego weekendu i pozdrawiam.
    • @Jacek_Suchowicz nie daję kolców  abyś się ranił ale po to,  byś wiedział,  że mam się czym bronić nie chcę budować  czegoś z pozorów zbuduję od nowa  tak  ale z tego  co sama wybiorę   Bardzo dziękuję!    @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...