Spojrzenie

[Elephant]

Boli mnie głowa z szacunku dla wersów,
od koguta z rosołu popiersia,
nakłaniając ranek do wśród siebie,
wystarczających i zrozumiałych wierszy.

 

Splątane i niewyklute nici istnienia,
pogląd w oczy na szpuli soczewki cień,
w upuście ziarna dla okularów mnożą,
wiatr unosi ich ciężar bezprawia.

 

Od czoła bez kątów niepełny wzrok,
w trakcie bez zwiewnego procesu o uśmiech,
niepowołaną głową sterować,
schylając świadka poza szacunkiem. 

 

Wielbić mowę w połamanym rynsztunku,
wśród gorszych zaleceń usztywnić język,
biorąc gips w głębokie zaufanie,
na zawsze pełnym ludzkiego ekwipunku.

 

Wymioty poznać przyziemne,
bez treningów i znajomości sztuk walki,
ciosy ułożyć wśród położeń życia,
udźwignąć schemat w silnym ciężarze...
otartym potem marzeń.

[graf omam]

Co poeta miał na myśli ??

[Elephant]

@Krzysica-czarno na białym

Autor utworów literackich pisanych wierszem, miał na myśli wszechobecny bałagan tekstowy, który podaje się bezpośrednio z blendera.

Dziękuję za pytanie.

Pozdrawiam serdecznie.

[Leszczym]

@Elephant Mnie się podoba ten wiersz, jak zresztą wszystkie Twoje poprzednie, choć faktycznie trochę jest niejasny, ale bardzo ciekawy językowo...

[Elephant]

@Leszczym Dziękuję bardzo za mile słowa. To prawda, jest trochę niejasny jak napisałeś ale taki wyszedł. ;-)

Pozdrawiam serdecznie.