Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mieszkanie


Rekomendowane odpowiedzi

Na stole nożyczki, pocięte karteczki,

Piwo stoi z boku, od sushi pałeczki.

Na ścianie zegarek wybija godzinę,

Wskazówki wskazują, lecz tylko na chwilę.

 

A w rogu pudełko otwarto-zamknięte,

Wybiła dwunasta, ktoś złapał przynętę.

Na krześle kocynio, poduszka i pies.

Kto mieszka w tym miejscu przepięknym od łez?

 

Za drogie warzywa schłodzone w lodówce,

I krzesła, i szafy, i moda na sukces.

Komputer włączony, gra w życie na sto,

Kto taki tu mieszka, powiedz proszę kto?

 

To moje, to ja, niestrudzony widz!

To moje, to wszystko, to dla ciebie nic,

Więc odpalę palnik, ugotuję zupę.

To moje mieszkanie, pocałuj mnie w dupę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Trochę rozumiem, trochę nie

Podsumowanie urzekło mnie

Kilka słów dziwnych jak "kocunio"

Czy wyrażenie "przepiękne od łez"

Powiedz mi, to dlatego, że tak czysto tam jest?

Chcę wejśc do środka, jak ten wścipski sąsiad.

Edytowane przez Halohalo (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Halohalo to jest trochę o mnie jako osobie, i moich skojarzeniach z mieszkaniem. Mam trójkę dzieci i zawsze mówiliśmy kocynio. To takie moje. Teraz mieszkam turaj po rozwodzie wiec jest to miejsce piękne ale i pełne nostalgicznych wspomnień. Mam nadzieje ze teoche pomogło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...