Kraina niedoszłego słońca

[beny7777]

W świecie gdzie słońce nigdy nie wstaje

Nocą zaś nie śpi jak w żłobku dziecię

Widzę załamane promienie światła

Odbite w rosie na polnym kwiecie

 

Kamienny strażnik - ludzki przyjaciel

Tym razem jednak broni dostępu

Chroni człowieka - jakże inaczej

Od majestatu. Drogowskaz błędu

 

Nieśmiałość tytana nas rozzuchwala

Tracimy szacunek do łask strumieni

Lecz kto by pomyślał, że złota gwiazda

Przed marnym człowiekiem się "zarumieni"

 

Wciąż zawieszeni w tej niepewności

Między wahaniem a rządzą rewolty

Czekamy na trafny sygnał od losu

Mając wątpliwość czy będzie choć dobry

 

Walcząc o ciepło, pochłania nas chłód

To nasza klątwa, nic się nie zmieni

Witaj w świecie niedoszłego słońca

Krainie współżycia światła i cieni

[Rafael Marius]

@beny7777

Do raju droga długa i zawiła, pilnie strzeżona naszymi schematami niedostępności.

[beny7777]

@Rafael Marius Oj tak, bardzo dobrze powiedziane

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - po całości na tak - 

                                                   Pozdr.

                                                   

[Deonix_]

Klimatycznie i oryginalnie :)

Bujnięcia rytmu gdzieniegdzie wybijają mnie trochę, przy czytaniu.

Dla mnie to wiersz o przedkładaniu kariery, sukcesów, zasobów i niepewnych przedsięwzięć

nad rodzinę, przyjaciół i bliskie relacje z ludźmi, które już istnieją. 

Chyba nie do końca się z przekazem wiersza zgadzam, ale to po prostu moje jakieś nieuleczone ambicje i buntownictwo ;)

Wiersz mi się podoba :)

 

Pozdrawiam 

 

D. 

 

P. S.

Teraz mi tytuł się skojarzył z ...

 

i mi nowe ścieżki interpretacyjne przymnożył :)

Ale już mi się nie chce o tym pisać :)))

 

D :))

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@beny7777Przeczytałem dzisiaj ciekawy wpis na FB o dualnosci: Zamieńcie cień w światło. Daje do myślenia. 

[beny7777]

@Deonix_ Cieszę się ,że wiersz się podoba :). Pozdrawiam

[beny7777]

@Nazwaużytkownika Z przyjemnością czytałem ten komentarz :) Pozdrawiam