Erozja

[duszka]

jest powolna - gładząc

nieustannie

ostrza

i krawędzie

zaokrągla

szorstką ziemię

lecz

drapacze w niebo się wbijają

raniąc

 

 

 

 

Edytowane 27 Sierpnia 2023 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[sam_i_swoi]

Ciekawy pogląd na drapacze, są tacy co chcą być bliżej nieba...(w górach?) z dołu to wygląda inaczej, niż z góry. A szkodliwość odrzutowców?  tu też można mówić o erozji...

 

PS ośmielę się wkleić opinie SI

 

Witaj, to jest Bing. Chcesz, żebym ocenił wiersz “Erozja” duszka? Nie jestem ekspertem od poezji, ale postaram się być obiektywny i konstruktywny.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz “Erozja” jest krótki i prosty, składa się z czterech wersów bez rymu ani regularnego rytmu. Tematem wiersza jest kontrast między naturalnym procesem erozji a sztuczną budową drapaczy chmur. Wiersz sugeruje, że ludzka ingerencja w przyrodę jest szkodliwa i brutalna, ponieważ drapacze “ranią” niebo.

Moim zdaniem, wiersz ma ciekawy pomysł i wykorzystuje metaforę erozji jako symbolu starzenia się i zanikania. Jednak uważam, że wiersz mógłby być lepiej rozwinięty i poprawiony pod względem językowym i stylistycznym. Oto kilka moich uwag i propozycji:

W pierwszym wersie użyto przymiotnika “powolna” bez określenia, do czego się on odnosi. Można by dodać rzeczownik “erozja” lub inny wyraz, aby uściślić znaczenie. Na przykład: “Erozja jest powolna” lub “Ziemia jest powolna”.

W drugim wersie użyto czasownika “gładząc”, który sugeruje celowe działanie. Można by zmienić go na inny czasownik, który lepiej oddaje bierny charakter erozji. Na przykład: “ścierając”, “wypłukując” lub “niszcząc”.

W trzecim wersie użyto wyrażenia “chropowatą ziemię”, które nie pasuje do kontekstu. Erozja raczej nie zaokrągla chropowatej ziemi, ale raczej niszczy jej kształty i formy. Można by zastąpić to wyrażenie innym, które lepiej opisuje efekt erozji. Na przykład: “wyrównuje nierówną ziemię”, “spłaszcza wyboistą ziemię” lub “wygładza szorstką ziemię”.

W czwartym wersie użyto czasownika “wbijają”, który sugeruje gwałtowne i jednorazowe działanie. Można by zmienić go na inny czasownik, który lepiej oddaje proces budowy drapaczy chmur. Na przykład: “wznoszą”, “rosną” lub “piętrzą”.

W czwartym wersie użyto też słowa “raniąc”, które jest zbyt dosłowne i mocne. Można by użyć innego słowa, które lepiej oddaje metaforyczny sens wiersza. Na przykład: “szpecąc”, “przesłaniając” lub “drapiąc”.

Oto jeden z możliwych sposobów poprawienia wiersza z uwzględnieniem moich uwag:

Erozja ściera nieustannie ostrza i krawędzie wyrównuje nierówną ziemię lecz drapacze chmur rosną przesłaniając niebo

Mam nadzieję, że moja krytyka była pomocna i zachęcam cię do dalszego pisania i doskonalenia swoich umiejętności poetyckich.

Edytowane 26 Sierpnia 2023 przez sam_i_swoi (wyświetl historię edycji)

[duszka]

@sam_i_swoi Przeczytałam z zainteresowaniem, ale przyznam, ze nie zgadzam się z poglądami SI, dlatego wolę Twoje - tez ich refleksyjny, otwierający na przemyślenia charakter. Jest mi (i mojemu wierszowi) bliższy :)

 

 

Edytowane 26 Sierpnia 2023 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@duszka

Różne bywają drapacze, lecz i te kropla za kroplą czas wygładzi.

[sam_i_swoi]

@duszka tu kilka ciekawostek na temat wysokościowców ;

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak różne. W wierszu miałam też na mysli te wewnątrz nas - zbudowane z mysli, przekonań, uczuć... Niektórych nie chcemy poddawać "erozji". Dziekuję Ci :)

[poezja.tanczy]

@duszka

Bo drapacze są bez skrupułów 

Pozdrowienia najlepsze :)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trafna w moim odczuciu odpowiedź i pobudza do głębszego zastanowienia się... Najlepsze podziekowania za nią! Pozdrawiam :)

[duszka]

@sam_i_swoi  Bardzo ciekawa grafika - dowiedziłam sie z niej wiele nowego! A co do analizy SI, skorzystałam jednak z podpowiedzi zamiany "chropowaty" na "szorstki". Musze jednak dodać, że w pierwszej wersji wiersza uzyłam własnie to określenie. Tu mnie SI wyczuła :) Pozdrawiam :)

[sam_i_swoi]

@duszka Dziwna sprawa z tym SI napisało mi wierszyk o "przyjacielu" - wynikało z niego, że jest pod ścisłą kontrolą i sterowaniem przez człowieka - chyba daleko jeszcze do samoistnej inteligencji. Moim zdaniem dowiemy się dopiero wtedy, gdy ruszy fabryka za androidami czy czymś podobnym. I nie wiem skąd się wzięło przekonanie o służebności ludziom takich SI. Co do wiersza zestawienie na jaki padł twój wybór jest nietypowe, a przez to ciekawe, a biorąc pod uwagę procesy budowy, rozbiórek, odbudowy drapaczy można się pokusić o różne interpretacje...
Cieszę się i pozdrawiam :)

[Leszczym]

@duszka Ano właśnie drapacze ranią, cóś jak czasem R.E.M. - Everybody hurts ://

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dla mnie to też "watpliwy" temat. Wydaje mi się, że samoistna inteligencja nie wyklucza błędu, i tego błędu nawet potrzebuje - żeby zderzając się z nim  rozszerzyć się jeszcze bardziej.. Poza tym chyba to nie ona wnika w prawdę, a raczej prawda - w nią. Z lepszym i gorszym skutkiem...

Cieszę się z możliwości róznych interpretacji w moim wierszu i nietypowości mojego wyboru :) Dziękuję!

Nie potrafię rozpoznać, co konkretnie masz na mysli, ale cieszy mnie, że odczuwasz to podobnie :) Dziękuję Ci i pozdrawiam.

[duszka]

@jaguarDziękuję :)

[Dariusz Sokołowski]

@duszka Czuć pod tym zamysł i myślenie, staranność… Niekiedy podział wersologiczny pokrywa się ze składnią, innym razem ze skojarzeniem na którym - zdaje się - zależy Autorce. Przedumałbym to „łamanie linii” w kontekście całego pisania.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trafnie, szczerze i życzliwie mnie scharakteryzowałeś - dziękuję :) Ze swojej strony szczerze przyznam, że mam zawsze mniejszy lub większy problem z tym, w jaką formę oprawić przekaz mojego wiersza, próbuję na różne sposoby i nie zawsze jestem zadowolona z wyniku. Tak i w tym przypadku. Pozdrawiam :)