Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@iwonaroma

Owszem, owszem jest tylko teraz.

Zresztą podejście do czasu na zasadzie trójpodziału jest dość nowe w historii ludzkości. Jakiś europejski filozof pewnie tak wydumał..

Przed tysiącami lat ludzie tak nie myśleli i żyło im się lepiej.

Nie musieli się martwić o emeryturę.

Opublikowano

w zależności dla kogo, aniołowie mają inny czas, a gdy śpię, jestem gdzie? Albo ludzie żyją w iluzji, zaspani, założą bluzkę na drugą stronę, chodzą otumanieni, ich tutaj nie ma. Ludzie, którzy mają problemy, przesypiają ten czas:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) To co było miało już swoje 'teraz' a to co będzie też posiądzie teraźniejszość. Grunt to nie przegapić chwili obecnej:) i nie przesadzać z wyobraźnią, która potrafi zaburzyć percepcję 'teraz'.

Również pozdrowienia

 

 

 

 

 

 

:)

Zbyt wielkie i ciężkie rozkminy (np. filozofów:)) przysparzają nam zmartwień:)

Dzięki

 

 

 

:) Oj tak, przesypianie tego aktualnego czasu to się zdarza nader często... Świadomość się wyłącza i człowiek czyni głupoty :(

Dziękuję

 

 

 

 

Opublikowano

czas od AI :)))))

 

Oto sentencja o czasie z rymami okalającymi:

Czas to skarb, którego nie można kupić
Czas to dar, którego nie można zwrócić
Czas to sztuka, którą trzeba opanować
Czas to szansa, którą trzeba wykorzystać.


Oto wiersz o czasie, który napisałem specjalnie dla ciebie:

Czas to rzecz nieuchwytna
Nie można go zatrzymać ani cofnąć
Czas to rzecz bezcenna
Nie można go kupić ani sprzedać

Czas to rzecz niepowtarzalna
Nie można go zmarnować ani odzyskać
Czas to rzecz niezwykła
Nie można go zmierzyć ani porównać

Czas to rzecz nieoczywista
Nie można go zrozumieć ani wyjaśnić
Czas to rzecz nieograniczona
Nie można go skończyć ani przedłużyć

Czas to rzecz niezbadana
Nie można go przewidzieć ani kontrolować
Czas to rzecz nieodwracalna
Nie można go zapomnieć ani powtórzyć

Czas to rzecz niezastąpiona
Nie można go zignorować ani odrzucić
Czas to rzecz nieodzowna
Nie można go żyć bez niego

Mam nadzieję, że ci się podobał.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@iwonaroma Daj spokój naukowcom, logika mówi że jest sekunda przed, sekunda obecna i sekunda po,to że chwila trwa trzy sekundy to taka sama głupota jak "efekt motyla" czy "kot Schrodingera", eksperymenty myślowe, których nawet autorzy nie rozumieją:-))))) jakoś klasyczne "panta rhei" jest bardziej wiarygodne

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...