Marmara

[Lidia Maria Concertina]

Nie zatrzymuję się nad chwilami, które nie wzbogacają mnie o serce. 
Czuję jednak, że dość często go nie mam.

Nie tracę czasu na grzecznościowe powitania - szanuję cudzy brak czasu na zdawkowe "Nie do zobaczenia" czy bardziej "Dzień niedobry"
"Nic nie słychać!" "Może pan milczeć nieco głośniej?" 

W myślach starannie układam horyzonty.
Zadziwia, że wszyscy przechodzimy przez to samo zaskoczenie: "To już?! Tak szybko?! Życia?! Koniec?!"

W nocy słyszę przepiękną kołysankę świerszcza.
Jest lato - płochliwe, szybo ucieka.
Ile masz lat?
Ile masz zim, wiosen i jesieni?
Ile pór roku zmienia się w tobie?
Klimat łagodny czy arktyczny?
Przytul mnie. Tylko z daleka od siebie!

Dojrzewamy jak papierówki. Czyli kwaśne i nigdy ... Jest to życie, które nam się nie udaje, a może tylko podrzucamy je pod cudze drzwi wiedząc, że mylimy adres ...

Czekoladowy budyń.

Proszę wchodzić bez butów do mojego wnętrza. 
Pragnę stać się ascetycznie konsekwentna.
W tym celu zamykam w klatce anioły, a w sobie okno.
Na świat czekam na balkonie
Romeo i Corncertina.

Harmonijnie! 

Jednak nie trzeba zachłannie poznawać wszystkiego wszędzie.
Wystarczy mały wszechświat gdzieś daleko poza nami.
W pocałunku, w przytuleniu, w nagłej kłótni,w grobie...

Morze...? 

Może. 

... Morze-my?

 

 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Lidia Maria ConcertinaPorpontyda...a co tam, nazwy. Tak, rodzimy się przeważnie płacząc, a o umieraniu to nawet nie chce się myśleć...