Letni wiatr

[aniat.]

Wsuwa lekko rękę we włosy,

złote warkocze mi zaplata.

Cichą opowieść w ucho wkłada

o miłości słońca i lata.

 

Na ramiona woal zarzuca

utkany z drobnych ziaren piasku,

pieści skórę z każdym oddechem

i kąpie ją w ożywczym blasku.

 

Tu ust muśnie, tam dłoń pochwyci

raz subtelnie, raz z namiętnością.

By zawirować morską bryzą

nad rozgrzaną słońcem nagością.

 

Rozkocha w sobie bez pamięci.

Tak mocno, aż do utraty tchu.

Potem ucichnie i zostawi

spragnioną po gorącym dniu.

 

Odleci, gdzieś tam za horyzont,

gdzie słońce z latem zaplątane.

Zabierze ze sobą pieszczoty

i wszystkie szepty wyśpiewane.

[Rafael Marius]

@aniat.

Może to o wietrze?

[Łukasz Jasiński]

Moim skromnym zdaniem: jest to po prostu delikatny erotyk pod maską pogody - gorącego lata nad morzem, jeśli chodzi formę, to: średniówka zgrzyta, raz jest pięć na cztery, innym razem na odwrót: cztery na pięć, jeśli chodzi o rymy, to: męskie są piękne, natomiast: rymy przymiotnikowe, rzeczownikowe i czasownikowe - niezbyt, jednak: jako całość można spokojnie czytać, jest i sens i logika i spokój...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 20 Lipca 2023 przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Zmysłowe i czule:)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

by przybiec wczesnym rankiem

policzek ciepłem musnąć

zajrzeć pod rzęs firankę

bo oczy są jak lustro

 

łzę przypadkiem osuszyć

smutki wygnać spod powiek

skąpać się w tęczy duszy

bezgłośnie mówi o Tobie

:)

[Leszczym]

@aniat. Wrażliwe :)

[aniat.]

@Jacek_Suchowicz Bardzo ładnie i pasuje do całości.

[Kwiatuszek]

@aniat. Czysta poezja, uroczo się czytało:-) Pozdrawiam!