w jednym worze...

[sam_i_swoi]

w jednym worze przemijanie

pocieszajka - pomylony taniec

niech no głodem nas zamorzy (strachem)
w rozpacz wpędzi każdej nocy

niech przeminie młodość starość

nowa - inna będzie radość
jeden zejdzie drugi wejdzie (na głodnego)

rozpacz bierze jak na wschodzie

 

czasem trzeba i nowego

mija ten czas już starego
lecz przeminie w grudniu (o północy)
a dokładniej po południu

 

i w rozpaczy Nowy Roczek ;
czemuż zawsze pełno oczek

już na wschodzie mnie pilnują (policaje)

na zachodzie coś planują...

 

 

i tak mija przemijanie
młodość bierze starość w posiadanie

lub odwrotnie - pocieszajka
rozpacz ale tu się kończy bajka

 

 

[corival]

@sam_i_swoi Nie ma jak nadzieja... taka mi się pojawiła konkluzja. Pozdrawiam :)

[sam_i_swoi]

@corival Dziękuję za zainteresowanie, cóż wnioski to domena czytelników, autor albo wie albo nie wie co pisze :)

jeśli się wierzy bezgranicznie poecie to co ja mogę? :)

Mniej znana poetka tak pisała; Kiedy ogarnia mnie rozpacz, mam ochotę rzucić to wszystko, wyjść, pobiec przed siebie, donikąd.
 

Pozdrawiam :)