Lidia Maria Concertina Opublikowano 14 Lipca 2023 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Lipca 2023 Jesteśmy gwiazdami niczyjego nieba. Pariasami kosmosów, którym kłaniamy się w pas wiedząc, że zbawienia nie ma w żadnej z religijnych iluzji. Nakarm mnie czymś równie uspokajającym jak Ciało Chrystusa, tylko żeby nie trzeba było aż tak bardzo żałować za ten grzech! Odbijamy się kauczukiem od powierzchni nadziei. Przeglądamy - w wiatach bursztynowych słońc. Czy czas nie żyje?! Dlaczego nic nie nadjeżdża?! Patrzę bezradnie po twarzach zegarów: zatrzymaliśmy mechanizm - zasmuconą radością życia. Wykonalne 'pod dedlajn' marzenia i linoleum euforii na Mlecznej Drodze ... Już Marszałkowska. Chodźmy! Bo nam odjedzie! Wtopmy się w wertepy grobowców na cmentarzach. "Nie wszystek umrę!" Tylko dokończę lizaka. Ostatnia, droga? "Nie potknij się!" Na pewno ostatnia?! Prosta. 5 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
poezja.tanczy Opublikowano 14 Lipca 2023 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Lipca 2023 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. A to bardzo melodramatyczne :) Życie, także-komiczne 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Wiesław J.K. Opublikowano 15 Lipca 2023 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2023 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. @Lidia Maria ConcertinaGrzech, to chyba również iluzja, a buty bez sznurowadeł daleko nie zajdą nawet na prostej drodze. ;-) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się