William Shakespeare - Sonnet 11 (tłumaczenie w pentametrze)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Jak szybko gaśniesz, tak szybko wzrośniesz

W tych, co ich zostawisz gdy odejdziesz;

Krew świeżą, darowaną w życia wiośnie,

Swoją nazwiesz, gdy w starość wejdziesz.

W tym żyje piękno, rozkwit i mądrość;

Bez - szaleństwo, rozkład i zatrata:

Gdyby jak ty, cała była ludzkość

W trzy lat tuziny nie będzie świata.

Kogo natura zachować nie chce,

Brzydcy, głupi niech mrą bezpotomnie.

Im większy dar, tym więcej dać zechce;

W wianie, którym cieszysz się ogromnie:

Wszak swą pieczęcią cię uczyniła,

By cię kopiując, nie utraciła.

 

- "im większy dar..." Uczeni wskazują, że to odniesienie biblijne (Mt 25:29). A powyżej coś jakby lekki przedsmak eugeniki...

I William:

 

As fast as thou shalt wane, so fast thou grow'st

In one of thine, from that which thou departest;

And that fresh blood which youngly thou bestow'st,

Thou mayst call thine when thou from youth convertest.

Herein lives wisdom, beauty, and increase;

Without this folly, age, and cold decay:

If all were minded so, the times should cease

And threescore year would make the world away.

Let those whom nature hath not made for store,

Harsh, featureless, and rude, barrenly perish:

Look whom she best endowed, she gave the more;

Which bounteous gift thou shouldst in bounty cherish:

She carved thee for her seal, and meant thereby,

Thou shouldst print more, not let that copy die.

[poezja.tanczy]

Szekspir jest dla mnie za mądry

Ale lubię poczytać

 

Tak, żeby pocieszyć się

Że można lepiej

 

Bo smucić się... nie pomoże :)

 

//Fajne masz hobby. Tłumaczenie klasyków. 

Do tego trzeba też CZUĆ poezję

 

Dobrze, pięknie, oryginalnie

++

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - jestem zadowolony po przeczytanie  - 

                                                                                 Pozdr.

[Andrzej P. Zajączkowski]

Wszystkie te wiersze były już tłumaczone, sonety Szekspira wielokrotnie, ale zawsze można próbować na nowo. Cieszę się, że się wam podobają. Tłumaczenie poezji to niezwykłe zajęcie. Jakbym wyłączył siebie i skupił całą uwagę na słowach Poety. Potem znów jestem sobą, ale już troszeczkę inaczej.