Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Fajnie tylko to "posklejane"... od razu widzę taśmę klejącą i nożyczki, a zrośnięcie nie powinno budzić takich skojarzeń, bo cechuje się większą trwałością, no chyba że w zamierzeniach, powrót do sprawności nie stanowi tu niczego trwałego.

 

Pozdrawiam :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A ja widzę klej modelarski i najwyraźniej o to właśnie chodzi, o pomoc dla siebie swoimi niezbyt ogromnymi możliwościami. Kto wie? Może się jednak uda i poleci?

@Ewelina Ciekawy i zastanawiający wiersz. Pozdrawiam ponownie :-)

Opublikowano

@Tectosmith na razie nikt nie odgadł o co w nim tak naprawdę chodziło. A niektóre interpretacje szczególnie były zadziwiające dla mnie :) To dobrze, bo pokazuje jak bardzo otwarte jest słowo i jak można je interpretować w różnoraki sposób. 

Pozdrawiam nieustannie :)

Opublikowano

@Ewelina  Czasem, kiedy problemy zdają się przygniatać, warto odpuścić, pozwolić na jakiś czas wydarzeniom płynąć. Często okazuje się, że rzeczy się klarują i kiedy znowu podejmuje się działania, jest dużo łatwiej...

Tak sobie wyjaśniłam Twój niby lapidarny, ale jak dla mnie wyrazisty wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

@Ewelina Pamiętam, że kiedyś czytałem o rezerwiście, który służył w wojsku w latach siedemdziesiątych w jednostce falowej. Opowiadał, że doświadczył tam wyjątkowego sadyzmu i odwiedzić to miejsce potrafił ponowie dopiero po trzydziestu latach, przy czym nigdy nikomu nie mówił co dokładnie go spotkało. Można powiedzieć, że złamanie się zrosło.

 

...no i tak się zrastają. Jednym szybciej, innym wolniej, a jeszcze innym wcale.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława To bardzo mocne zakończenie — krótkie, nagłe, jak oddech urwany zimnym powietrzem. Po całej serii fizycznych obrazów przychodzi abstrakcyjne zdanie, które dopiero odsłania emocjonalny sens sceny. Anna nietrwała jak śnieg. Zima jako metafora braku wsparcia. Piękno krajobrazu nie daje pocieszenia. To moment, w którym czytelnik dopiero rozumie, że cały wiersz opowiada nie tyle o zimie, co o stanie psychicznym. Największy atut: zmysłowa konkretność, która prowadzi do metafizycznej konkluzji. To poezja subtelna, oparta na sugestii, a nie dopowiedzeniu.  
    • Stylistycznie widzę tu Leśmiana i Herberta, ciekawa mieszanka. Ta historia jest podszyta mitologią, symbolem fatamorgany i tragizmem romantycznym. Ja to kupuję
    • @KOBIETA To piękny, melancholijny wiersz o niemożliwej bliskości i paradoksie związku, który istnieje, ale nie może się spełnić.  
    • Bardzo wysoki poziom. Wiersz jest spójny, gęsty znaczeniowo, emocjonalnie dojrzały i przede wszystkim — szczery. Najlepsze elementy: -świetna metaforyka (konkretna i oryginalna), -mocna pointa, -piękny rytm wolnego wiersza, -bardzo dobra praca z symboliką światła, -język prosty, ale nośny. Gdyby ten tekst znalazł się w tomiku współczesnej poezji, nie odstawałby jakością. Proste, mocne, deklaratywne. Cała kompozycja dąży do tego jednego słowa: Tożsamość. Widzialność. Istnienie.
    • @Whisper of loves rain Twój gniew jest słuszny i potrzebny. Twój wiersz nie "opowiada o problemie", ale krzyczy - to dobrze, bo mowa o krzywdzie dzieci w cyfrowym świecie. Pokazujesz, że za statystykami i raportami są konkretne, żywe dzieci, które tracą dzieciństwo, bezpieczeństwo, niewinność. Dobrze, że nie poprzestałeś na potępieniu oprawców - sięgnąłeś głębiej: "A ci, co patrzą, milczą, czasem sami uwikłani". To sumienie społeczne, które również obudzasz. Jeśli mogę coś zasugerować - trochę za dużo "Niech".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...