Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

,, Pan moim pasterzem, 

nie brak mi niczego,, Psalm 23

 

obudził cię kolejny ranek 

w lustrze odbija się 

wczorajszy dzień 

zawsze jesteś pełen niepokoju 

 

JA ci ten dzień podarowałem

 

martwisz się zbytnio 

słabo MI ufasz 

rozwiązuj trudne sprawy ze MNĄ 

nie zawiodę cię 

 

nigdy nie zawodzę 

 

niczego ci nie braknie 

JESTEM twoim PASTERZEM 

 

ZAUFAJ MI NAPRAWDĘ 

 

4.2023 andrew

Niedziela, dzień Pański 

Opublikowano

@andrew
Straszne.
Ten bóg to jakiś narcyz, że JA, ON, MI.
Kapitalikami, dla podkreślenia wstrętnej relacji władzy się wypowiada.
Nigdy nie należy ufać takim osobom, a jak są trzy w jednej, to już rozszczepienie osobowości
i należy mieć telefon na pogotowie w zanadrzu schowany.

A teraz na poważnie:
W bieżącej zastanej formie utwór nie wybrania się przed moją interpretacją, nie ma tutaj tropów, które sugerowały by jakieś drugie dno, jeno apoteoza bezdennego poddaństwa.

Opublikowano

@violetta To retorycznie tak? Można, można ufać. Znanej i kochanej. Widzianej, jakby, takiej prawdziwej. Pozostającej z Tobą w związku partnerskim a nie szkodliwej metaforycznej, duchowej relacji władzy typu nieśmiertelny ojciec-zagubione dziecię / owieczka. Kiedy pisałem o trzech osobach to miałem na myśli osobowości z punktu widzenia psychologii, z sarkazmem.

Pozdrawiam.

Opublikowano

@chlopiec

Władza, Ty się jej nie poddajesz, Twój wybór. Nie zadasz chyba, aby wszyscy myśleli jak Ty. Słodkie poddaństwo. Jeżeli w miłości drugą stronę nazywasz władzą, cóż myślę, że masz spory kłopot z sobą. Pomyśl o sobie. Warto coś z tym zrobić. Dedykuję Tobie mój poprzedni wiersz.

Pozdrawiam serdecznie, 

Miłego dnia 

 

ARX   NIEWIARA  M

nie wierzę w Ciebie Panie
a prześladuję
obwiniam za wszystko
co złe na tym świecie 

wojny nieszczęścia
tragedie gdzie
Ty Boże jesteś
czemu nie ratujesz

dlaczego tak myślę
przecież CIEBIE NIE MA
nie wierzę w Ciebie

łapię się na tym
że częściej Cię
wspominam niż wierzący
czy to nie wymaga...

a może jednak JESTEŚ
i warto na nowo poznać
Twoją naukę
dowiedzieć się dlaczego...

4.2023 andrew

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...