Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bez nazwy


Rekomendowane odpowiedzi

Gdzieś gdzie spotyka się psychoza i paranoja 

Rodzi się człowiek

W chaosie i wielkiej niewiadomej wszechświata

Stoi sam

Zawsze sam

Z bólu i cierpienia wyrasta kwiat

Piękniejszy niż każdy inny

Jedni zawdzięczają to ewolucji

Inni tłumaczą to biegiem czasu

Jeszcze inni misterium społeczeństwa

Czy liczbami

Ja piękno nazywam pięknem

Duszę: wewnętrznego demona powściągnięciami i niezbadaną erotyką

Rozum: wewnętrznym ojcem jakby bogiem 

Który rozdziela zło od dobra

A ciało: to kości i skóra sama zbroja która trzyma to co piękne w całości

Więc co dobre a co złe zostaw rozumowi

Co piękne i niezbadane duszy

A ciało swoje szanuj za to że możesz czuć i doświadczać

Żyj na teraz nie na jutro czy wczoraj

Poza tobą nie ma przecież nic więcej

Edytowane przez Paryski zegar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...