Nierozumiane spektrum

[Wędrowiec.1984]

Nierozumiane spektrum

 

…Dlatego taki jestem. O czym to mówiłem?
Zapewne znów myślami błądzę w swoim świecie;
Wybaczcie mi po stokroć. Może kiedyś lepiej
Rozmowę poprowadzę. Dziś się zamyśliłem.

 

…Dlaczego taki jestem? Siedząc w skórze czyjejś
Dość trudno manewrować. Mówią: patrz przed siebie,
Lecz co jest w tym przedsiebiu? Patrzę i wciąż nie wiem,
Czy aby jakiś demon za tym się nie kryje.

 

Pamiętam coś o wietrze, coś o oceanach;
Czy o tym była mowa? Przypomnijcie, proszę.
Wciąż wieje, o przetrwanie walczę wpław na falach,

 

Lecz one niepodzielnie rządzą moim losem.
To statek? Był tak blisko, znowu się oddala;
Rzucili mi za burtę parę starych wioseł.

 

---
 

[Marek.zak1]

Kolejny fajny, bardziej może filozoficzny sonet. Trudno jest manewrować, bo mamy takie geny, jakie mamy i jak trener drużyny, musimy grać tymi, których mamy. Patrzenie przed siebie, to chyba chodzi o podążaniu do określonego celu. Co do fal i wiatru, nie ma lekko, a jak są zbyt silne można płynąć, wiosłować, a i tak zdążamy, dokąd one popychają, no jak mocno wiosłujemy, trochą wolniej. Pozdrawiam

[W.M.J]

@Wędrowiec.1984 Tak, to wspaniały wiersz, może się wydawać, że puenta taka nijaka, ale tutaj cały wiersz stanowi refleksję. Wiersz z gatunku czytam i zatrzymuję się, myślę. Hm.. czytam twoje sonety, są one dla mnie skarbnicą techniki pisania. Choć wiadomo, nie o to chodzi, aby styl naśladować, bo trzeba mieć własny, ale przez samo czytanie, można wzbogacić się o kilka technicznych niuansów.

Edytowane 20 Kwietnia 2023 przez W.M.J (wyświetl historię edycji)

[W.M.J]

@zetjot Wszystko prawda, dopiero teraz zobaczyłem jakieś stopy metryczne. Szkoda, że tak mało osób piszę tak pięknie technicznie.

[Wędrowiec.1984]

@Marek.zak1 @zetjot @W.M.J @Ewelina Dziękuję za plusiki i zainteresowanie. 

 

Nierozumiane spektrum to właśnie takie rzucenie starych wioseł człowiekowi płynącemu wpław. Po co mu te wiosła, skoro nie posiada łódki?

 

Umysły wielu osób na tym świecie funkcjonują w zupełnie innym spektrum niż to, postrzegane zazwyczaj jako normalne. Inaczej rozumieją świat, ale ludzie częstokroć starają się im "pomóc", rzucając im wiosła niczym rozbitkowi płynącemu wpław. Cóż one im pomogą na rozwrzeszczanym, niczym fale, skrajnie ekstrawertycznym i zewsząd bodźcującym oceanie? 

 

Co to samego pisania: tak, wypracowałem sobie wspomniany tutaj styl i mocno się go trzymam, ponieważ czuję się w nim bardzo komfortowo. Podoba mi się i naprawdę cieszę się z tego, że nie tylko mnie, aczkolwiek czasami lubię go troszkę złamać i skrobnąć coś innego. :)

Edytowane 20 Kwietnia 2023 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Ewelina]

@Wędrowiec.1984 nie wiem co to są jamby i inne takie tam :) Ja lubię Cię czytać, bo piszesz z serca, nie na siłę i to się czuje. Do tego Twoje wiersze są naznaczone romantycznym kunsztem. 

[W.M.J]

@Wędrowiec.1984 Ostatnio zarzucono mi, że stawiam interpunkcję w wierszu na końcu wersów. Tak się nie pisze od stu lat (jakiś doktor polonistyki, nie wiem) i daje mi cytat jakiejś współczesnej autorki, że to w wierszach wolnych zaśmiecanie etc. Na fb. Piszę, że może i tak i owszem, ale to sonet nie wiersz wolny, więc chyba chybiona uwaga. Ach.. W zasadzie można by tę interpunkcję pominąć, ale moim zdaniem, sens mógłby ucierpieć. I chyba to jasne, że sonet to nie forma nowa, tak pisano, oczywiście rymy, muszą być niedokładne, inaczej wiersz byłby dziś śmieszny, tak uważam. Taka refleksja przy okazji. Miłego dnia. Pozdrawiam.

[Wędrowiec.1984]

@W.M.J Nie lubię pisać bez interpunkcji, ponieważ rozumiem jak bardzo mnie samemu pomaga w czytaniu. Dużo szybciej rozpoznaję gdzie kończy się zdanie, kontekst czy gdzie są wtrącenia.

 

Teksty pozbawione znaków przestankowych trudno mi się czyta i zazwyczaj muszę je czytać większą ilość razy niż treść z interpunkcją. Poza tym, treść wzbogacona takową wydaje mi się jakaś taka... ładniejsza, pełniejsza lub coś w tym stylu.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z mojej perspektywy bardzo często tak jest, bo przecież mógłbym sensu zdaniowego domyślić się od razu, a tak muszę, jak już wspomniałem, czytać jeszcze raz i jeszcze raz, etc.

[corival]

@Wędrowiec.1984 W oceanie życia płyniemy we własnym tempie, próbując dostosować się... jakoś. Żeby nas głębia nie pochłonęła, prąd nie poniósł, fale nie zalały, wiatr raczej popychał, a nie zatykał, a rekiny i inne takie nie pożarły i jakoś tam udaje nam się utrzymać równowagę i posuwać do przodu, do celu. Oczywiście zawsze muszą znaleźć się tacy, którzy wiedzą lepiej i według nich potrzebujemy pomocy. Rzucają więc te swoje wiosła... trzeba mieć oczy otwarte, żeby je je jakoś ominąć, no i żeby takim rekwizytem nie zarobić po głowie.

Wiele zawarłeś przemyśleń w swoim tekście... bardzo ciekawym i w formie doskonałej. Podziwiam. Pozdrawiam :)

[W.M.J]

@Wędrowiec.1984 Nie pierwszy raz mam identyczne zdanie jak Ty.

[corival]

@Wędrowiec.1984 Co do znaków przestankowych natomiast, wolę teksty z nimi, niż bez nich. Zdecydowanie ułatwiają zrozumienie. We własnych tekstach zawsze ich używam. To taka drobna dygresja...

[Somalija]

@Wędrowiec.1984 Wybaczamy zamyślenie...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To się nie przydadzą. Nie zawsze pomoc jest trafiona. Może lepiej, gdyby nie było jej wcale.

[Wędrowiec.1984]

@corival  Gdy jest się w spektrum ogólnie nierozumianym przez społeczeństwo, wiele osób próbuje narzucać swój sposób na życie. Dostaje się wtedy wiosłami po głowie. Np. zadziwia mnie wielokroć hałaśliwość i narzucanie się zadeklarowanych introwertyków. To przecież nielogiczne, że ktoś taki uważa, iż jest osobą introwertywną.

 

@Rafael Marius Tak, bardzo często tak właśnie jest. Gorzej gdy osoba wyrzucająca wiosła za burtę nie potrafi przestać, a na pokładzie ma cały skład takowych.

 

@Ewelina Lubię poromantyzować. To dla mnie magiczna epoka, uwielbiam ją. Poezja niepodzielnie kojarzy mi się z romantyzmem. Nic na to nie poradzę i rzecz jasna nie chcę. :)

[Ewelina]

@Wędrowiec.1984 i słusznie :) Po cóż to walczyć z przeznaczeniem.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... nic mądrzejszego nie dodam, stąd komentarz, który zacytowałam.

Życzę wywarzonego spojrzenia na to.. spektrum.... :)

[Wędrowiec.1984]

@Nata_Kruk Dziękuję, patrząc prosto z wnętrza spektrum. Inaczej nie potrafię. :-)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Wędrowiec.1984  Powyższy cytat  adekwatnie z tytułem wiersza. 

Jestem zwolennikiem wiersza białego, zwłaszcza takiego, gdzie wszelkie reguły poezji klasycznej, jeśli tak można powiedzieć, są po prostu łamane, czyli bezrymowy wiersz wolny. Być może to pójście na łatwiznę, ale takie wiersze obecnie preferuję, jednakże lubię czytać wiersze innych poetów, nie tylko te białe i wolne. Pozdrawiam!
 

[violetta]

oj masz już słabą pamięć i koncentrację:)

[Wędrowiec.1984]

@violetta Pamięć mam bardzo dobrą, z koncentracją jednakże troszkę gorzej, ponieważ często zdarza mi się odpływać od rzeczywistości do własnych myśli. :)