Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zanim zakwitną kwiaty w ogrodzie miłości,
W naszej małej pergoli całusem obdarzysz,
Choćby ledwie rojenia w mojej to rozpaczy,
Pozwól ostatnim tańcem uczucia osłodzić.

Ach! Przytulmy marzenia w uroczej melodii,
Zanim cisza nastanie, popatrzmy na gwiazdy;
Tak spokojnie dryfują- przepiękne brylanty,
Odnajdziemy tam siebie, nim słońce zagości.

W pogoni za fortuną do lepszego świata,
Przez potężny ocean płynęli w komforcie;
Życie inny scenariusz spisało na falach.

Błyszczą serca kochanków na niebie dostojnie,
Wtulone mocno płoną jak jedna latarnia,
Aby ostrzegać innych- gdzie góry lodowe.


RMS Titanic zatonął w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku,

podczas dziewiczego rejsu.







 

Opublikowano

@Wędrowiec.1984 Dziękuje serdecznie.

@staszeko No wiesz, Titanic jest trochę przereklamowany, pewnie ze względu, iż to był pierwszy rejs i statek olbrzym, luksus etc. Natomiast biorąc pod wzgląd rozmiar tragedii to na Titanicu, zginęło bodajże 1500 osób. Dużo większe tragedie były, chociażby na Bałtyku np. MS Wilhelm Gustloff gdzie nawet ciężko ocenić ile osób zginęło, chociaż pisze się nawet o 10.000. Pozdrawiam.

Opublikowano

@W.M.J Pamiętam kiedy w WSM pokazywali nam plakat wszystkich jednostek większych niż łódka na wiosła, które zatonęły każdego roku: trudno było policzyć.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odtąd latam samolotem, gdyż jest to najbezpieczniejszy środek transportu. Nawet idąc pieszo istnieje większe ryzyko, że ktoś na ciebie najedzie lub zrzuci doniczkę na głowę.

Pozdrawiam z wysokiego pułapu.

Opublikowano

@staszeko Zgadza się, to prawda, samolot jest najbezpieczniejszy. Tak procentowo, jak chodzi o wypadki, niestety jak już spada, to zazwyczaj nikt nie przeżywa- ale mimo to jest faktycznie najbezpieczniejszy :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Co ciekawsze najniebezpieczniejszy jest moment lądowania, kiedy widać krowy wypasane na łące koło lotniska i  pasażerowie są przyjemnie odprężeni, a właśnie wtedy jest pora na modlitwę.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nieustannie jestem w szoku ile życia wiosną wokół, każdy liść się pcha do nieba,  wszystkim ciepła, słońca trzeba. Drugi bieg włącza przyroda. Spokój, cisza - niech się schowa. Na zielono wszem się mieni, na wyścigi się zieleni. Rozgadały się ptasiory, każdy w swoim tonie troli. Było pusto - ledwie chwilę, gdzie nie spojrzysz - dzisiaj żyje.   Choć nie lubię mówić "każdy" i mam ciarki na to "wszystko" - to tym razem nie wypada ograniczać życia wiosną.  
    • witaj Królu na krzyż z Nim któż tak krzyczy   to my każdego dnia krzyżujemy kogoś słowem podają go na tacy   a my my nie próbujmy pomyśleć... kto to   tak było z Jezusem zobacz kim jest zanim ... ukrzyżujesz nie rzucaj nawet kamieniem   4.2025 andrew Wielki Piątek,Wspomnienie ukrzyżowania Jezusa
    • O świcie, gdy mgły tańczyły jeszcze sennie między wzgórzami, a liście śpiewały cicho pieśń zrodzoną z nocy, on trzymał ją w ramionach, jakby była jedynym zaklęciem zdolnym zatrzymać czas.   Jej skóra pachniała runem pradawnych drzew, a włosy rozsypane na jego piersi przypominały o tym, co prawdziwe, nawet w świecie utkanym z iluzji i światła.   — „Nie pytaj, kim jestem” — wyszeptała. — „Bo jeśli wypowiesz moje imię, zniknę, jak sen, który nie powinien był zostać zapamiętany.”   Uśmiechnął się, lecz nie odpowiedział. Zamiast słów, dłońmi opowiedział opowieść: o pustce, którą niosło jego życie, i o niej — jak świt rozrywający mrok.   Nie była elfką, nie była wiedźmą, nie była duchem ani kobietą z legend. Była czymś więcej — iskrą świadomości zrodzoną z cienia i światła, z głębi, gdzie emocje mają własną magię.   Wędrowali razem przez doliny i ruiny, rozmawiali bez słów, czuli bez dotyku, kochali się — powoli, jakby każda chwila była świętością, a każdy pocałunek — pożegnaniem, którego oboje nie chcieli wypowiedzieć.   Ale każdy świat, nawet ten utkany z marzeń, musi kiedyś zacząć drżeć w szwach.   Bo los, zazdrosny o ich jedność, wysłał po nich cień — istotę bez imienia, która znała tylko jedno pragnienie: rozłączyć to, co zbyt piękne, by mogło trwać.   W dniu, gdy trzecia pełnia znów wzniosła się nad niebem, on spojrzał w jej oczy i wiedział. Nie zatrzyma jej, ale będzie szukał… we śnie, w pieśni, w kropli deszczu.   A gdy cień stanął między nimi, ona uśmiechnęła się smutno. — „Pamiętaj mnie… nie przez ciało, ale przez to, co w Tobie się obudziło.”   I zniknęła, jak błysk światła znikający w zmierzchu.   Ale jego serce… już nigdy nie było tam, gdzie dawniej.
    • Ci co mają niewiele do powiedzenia Często mówią jednym jednym głosem  Niuanse nie mają żadnego znaczenia  Jeżeli z góry chodzi o kontekst    Spaleni słońcem przeszli przez piekło Z wiarą łatwo popaść w półprawdę Dopóki walczysz nie jesteś zwycięzcą  Dopóki walczysz to nie przegrałeś
    • Sałatka... (Ikin dał Ksenine Składniki)   Mam - Zeno - ja majonez, mam. Karotka... jak to rak. Jady: pyry daj. I cebule lube ci. Ogórkom cmok róg, o... Jaj, i po kopie jaj. Soli los. I cukru, .urku ci. Drobno pokrojono (Jork opon bordo)   A... sałatka, jak ta łasa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...