Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

z nocy pamiętam gwiazdy 

i ciebie

dalej prawie nic 

 

byliśmy daleko 

od ludzkich twarzy 

gdy gromy spadały na ziemię 

 

a my w obłokach i anielskim śpiewie 

wysoko

tam gdzie odpoczywa Bóg 

i smugi słońca otulają trzewia 

 

z nocy pamiętam zapach kwiatów 

i wilgotne łodygi

i twoje dłonie za mną tęskniące

choć ja przy tobie 

w aksamitnej ciszy - 

wciąż czekam 

na nieba koronie

 

 

 

Opublikowano

Bardzo dobrze napisane; najpiękniejsze strofy: pierwsza i ostatnia. Anielski śpiew i Bóg przywodzą mi na myśl życie wieczne, a tylko rzeczy które można utracić bezpowrotnie są naprawdę cenne.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pamięć, jeszcze raz pamięć, oczekiwanie, tęsknota — ten motyw zauważyłem w wielu Twoich wierszach; piękny motyw, choć raczej smutny.

 

Pora na uśmiech, o taki:

 

 

Opublikowano (edytowane)

@staszeko Wiedzisz, ja mam taką duszę. Nie zmienię jej :) Zawsze taka była. 

Ja sama często się śmieje i bardzo lubię wprawiać otoczenie w dobry nastrój :) 

Dla zrównoważenia tego codziennego śmiechu i dystansu piszę wiersze zgoła o zupełnie innym nastroju. 

Nie zmienię tego. 

Oczywiście potrafię napisać wesoły wierszyk i czasem napiszę, ale tylko dla pewnego przełamania. 

Staszku, ja już taka jestem i to jest moja prawda a ja w wierszach zawsze chcę być prawdziwa. 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żaden kłopot; jesteś po prostu bardziej wrażliwa niż większość osób, które znam, ale może właśnie dlatego one nie piszą tak pięknej poezji. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@staszeko piękny komplement, dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Myślę, że różnimy się wrażliwością i do każdego przemawia co innego i to mogą być różne rzeczy także w zależności od chwili, w której właśnie jesteśmy. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
    • śmierć smutek żal to życiowe wariacje z którym człowiek musi walczyć   uczyć się od nich powagi nie wmawiać sobie że to tylko chwila że to słaba nić   te trzy proste słowa to prawda o życiu której musimy się nauczyć
    • @Berenika97W punk super bardzo mi sie podoba!
    • Grzech I   migrena kawa plus jedna tabletka półmrok kot za ciemno na papier   płonie Australia myśliwi ratują zwierzęta w butach z kangura ech! przynajmniej wyznają zasadę zjem mięso które sam zabiję   czy my naprawdę nie jesteśmy w stanie ugasić jednego pożaru przecież już nawet próbujemy powstrzymać zmianę klimatu   Grzech II   Mistrz świata wśród ludzi powiedział o sobie szachista gracz GO e-sportowiec AI bije ich wszystkich na głowę ten drugi przegrał z nią 5-0 ta nowsza w tym samym stosunku pobiła tą pierwszą   prawie się nabrałem na gimnastycznego robota salta fiflaki szpagaty poczciwy algorytm ten mniej sprawia że nigdy nie pudłuje strzelając zawsze rozpoznając żywą istotę ciekawe jaki będzie następny   Grzech III   czy moglibyście nie zamieszczać reklam do tego co właśnie powiedziałem przynajmniej raz dziennie wyrażam zgodę na ten informacyjny szalet co rozsadza mi głowę zawód przyszłości - czyściciel zwojów mózgowych co z tego że za pomocą cyfr jesteśmy zapisani co z tego że kupują tryliard dodatkowych serwerów by to wszystko o nas gromadzić pozdrawiam Snowdena machając do niego na przystanku życia - wszystko mi jedno    Grzech IV   już od następnego poniedziałku zostanę wegańskim hipsterem 5.1 będę szejkował na almondowym mleku jagody goji i acai marynowane liście eukaliptusa przegryzając suszone mango i liczi wsmarowując w boskie ciało olej kokosowy a później dorzucę grosik w crowdfundingowej zbiórce na ratunek orangutana w brazylijskim lesie deszczowym   Grzech V ostatni   zawsze wojna zawsze walka przecież życie nie znosi próżni                     *gdzieś pod koniec 2019
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...