Włocławek

[Amras_Elensar]

Zgłowiączka
bezwstydnym gestem
łaskocze Sienkiewicza
po brzuchu

Spragnione wierzby
tulą samotników

Katedra
z zazdrości poczerwieniała
Patrzy zamglonym okiem
na Popiełuszkę

Na paluszkach
przemyka się święty Jan-
- perła w środku tygodnia

Myśl rzuciła się
przez bulwar
z prędkością snu

Jabłko wypada
z rąk
Ora et labora

[Ania D.]

Podoba mi się, a zwłaszcza ten fragment o św. Janie i cząstka finalna. W twojej wizji Włocławka(nie byłam tu, tylko przejeżdżałam w pobliżu) poetyckość łączy się z prozą życia-finalne ora et labora i to mnie właśnie ujmuje nie tylko w Twoim wierszu, ale także w innych wierszach o miastach, w których metropolie mają jakby swoje drugie oblicze. Zachęcam do poczytania Czechowicza i Kornhausera-poetów piszących o miastach.
Pozdrawiam, Ania D. zakochana w małej ojczyźnie smoka wawelskiego.