Do kochanka

[minerva]

Sam stworzyłeś kruchotę jak ja

i nawet gdy dotykam dna 

 

twoja okrutna gra

wciąż trwa. 

 

Cierpienia mi zadajesz, 

nowe imię nadajesz. 

 

Oboje mamy rany, 

leczy ty jesteś cwany. 

 

Moje wciąż krwawią

gdy oczy łzawią. 

 

Twoje zaleczone 

mym smutkiem zalepione. 

 

Jesteś powodem bólu, 

ale och... Serca królu. 

 

Zżera mnie twój kwas, 

jak pasożyty las. 

 

Również zawiniłem, 

lecz cierpienia Ci oszczędziłem. 

 

Ucieknij z moich myśli,

uczyń w nich czystki. 

 

Umieraj powoli, 

wbrew swojej woli. 

 

Nie wytrzymam obecności 

tego jegomości.

 

Gdyż serce ofiarowane, 

nigdy nie zostanie oddane.

[violetta]

Do kochanka fajne są wiersze:)

[minerva]

@violetta mogłaby pani rozwinąć myśl, bo niezbyt zrozumiałem

[violetta]

@minerva no cóż, takie wiersze są najlepsze:) kochanek jest coś wart:)