Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

nie pozwól mi odejść 

proszę

i nie daj zwątpić 

że jestem coś warta

dla ciebie

 

właściwie to błagam 

nie pozwól mi odejść

w sen nocy ulotnej

 

liście pożółkły na niemym drzewie

pomóż mi zostać 

tu 

blisko ciebie

 

proszę cię

zostań tuż obok 

jak długo?

nie wiem

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak ktoś chce odejść to ja nikogo nie trzymam. Sam jestem wolny i lubię dawać wolność.

Ja znałem przynajmniej z tuzin, takich które próbowały ze mną w ten sposób, żeby coś ugrać i tylko przegrały.

Są lepsze sposoby wyrażania bezsilności.

Zresztą nie ma sensu ciągnąć czegoś na siłę. Lepiej otworzyć się na spotkanie kolejnej osoby,

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale jest coś takiego jak inteligencja emocjonalna. I można ją mieć wyższą lub niższą.

Jest to umiejętność, a nie cecha. Zatem można ją ćwiczyć. I jest to wyzwanie na całe życie. A warto, bo z wysokim EQ jakość relacji znacznie wzrasta.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja widzę i bez testów, że masz wysokie EQ. Na pewno wyższe ode mnie.

Natomiast te darmowe testy w internecie są w przypadku inteligencji emocjonalnej wyjątkowo słabe. Mnie też wychodziło dość wysoko. W jednym nawet 100%, ale to nie jest prawda.

Zresztą moje wyniki z testów nie są miarodajne, bo znam się na ich konstrukcji.

Wyjdzie mi z nich, co zechcę.

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po prostu moi internetowi znajomi lubią takie rozwiązywać to i ja dołączam.

Mnie też to bawi, ale wraz z innymi. Sam z siebie bym po to nie sięgnął.

Gdy byłem dzieckiem namiętnie  wypełniałem, ale to było w czasopismach babci i mamy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Dla mnie podobnie, jeśli wiersz bez rymów, to żaden zagmatwaniec, żadna hermetyczność. Zgadywać o kim, o czym nie cierpię i co, mam jeszcze wzbudzać w sobie poczucie winy i zostać z pytaniem, dlaczego inni wiedzą o czym, a ja nie.   @JWF Ja tak nie chcę, ale to rzeczy, których nie chciałam - wydarzyło się.  
    • @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...