Otwórz mnie jak kwiat

[Ewelina]

 

A rozchyl moje zagięcia 

niech się wyprostują 

dumnie 

uniosą z gracją

ku wysokim drzewom 

powyżej myśli

pełnych niewidzialnych zdumień

 

A rozchyl mi dłonie zamknięte 

niech się do losu 

nie modlą więcej 

tylko do ciebie

 

rozedrzyj me serce 

płatkami róży czerwonej 

które jak ciszą, co ją mak zasiał - 

są zaklęte

 

wyprostuj mnie 

niech się nie garbię

niech mnie ku tobie

wiatr niby tur silny niesie 

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

Piękne:)

[Ewelina]

@violetta bardzo dziekuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Eleonora]

@Ewelina odczytuję ten interesujacy wiersz jako zaproszenie do poznania wszystkich atrybutow osobowości peelki. Wiersz piękny!

[Ewelina]

@Eleonora dziękuję serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[jan_komułzykant]

kusząco-zachęcający, szczególnie w zagięciach ;)

Pozdrawiam.

[Ewelina]

@jan_komułzykant cieszę się, że się spodobał :) 

Pozdrawiam

[Tectosmith]

Ślicznie. Wybranek będzie szczęściarzem. Pozdrawiam.

[Ewelina]

@Namvitch Bardzo mi miło, że Ci się podoba. Pozdrawiam serdecznie :)

[Kwiatuszek]

@Ewelina Bardzo ładny wiersz, podoba mi się:-) Pozdrawiam!

[Ewelina]

@Kwiatuszek bardzo się cieszę :)

Pozdrawiam serdecznie