Bipolar

[poprostuolek]

Czasami, chciałbym się zapaść pod ziemię
Tak głęboko, gdzie jeszcze nikt nie był
Gejzery już tam nie buzują, 
woda nie drąży skały.
Jest zwykła pustka.
Nicość.

A w niej białe światło
Nie należące do nikogo
Nie posiadające nazwy,
Życia,
Ani czasu.

 

Tam znajduję się moje drugie ja.
Żyję w tej Idylli
Rozpadając się na atomy,
Bo nie mam przy sobie nikogo.

 

Dwa różne światy.
Tak odległe, 
a jednocześnie bliskie.
Oksymoron?
Życie.