Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

markotnieję

jak skóra z czasem

w sercu wiotczeję 

w miejscach cienkich 

i delikatnych

bez blasku jestem

zmęczona 

oczekiwaniem wiosny 

co raz prawie rozkwita 

a za chwilę szronieje 

mi w oczach 

i zimnych dłoniach

 

słaba ta wiosna 

w głąb marca wycofana 

a ja wciąż czekam na nią

jak pies wiernie 

wielkimi oczami

wpatrzony w dal - 

wyglądający swojego pana

 

czekam   

w zamiarach pośpiesznie 

w planach - 

zakochana wiecznie 

lecz tylko wiosną 

przez miłość 

żywo rozpoznana 

jestem

 

 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Nie trać nadziei.

 

Wiosna potrzebuje czasu: dwa kroki do przodu, jeden krok do tyłu, lecz gdy rozkwitnie w całej okazałości, zobaczysz że jesteś wciąż młoda i piękna.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Świetne wersy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...