Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Świat po drugiej stronie barykady


Rekomendowane odpowiedzi

Gustawowi



zasypiasz cicho
tak jak przystało
osnuwając pejzaże

bez szans na zdobycie
najdalszych perspektyw

nim pierwsze krople skapną
następnymi słowy

nim się wytlisz doszczętnie
wzrok zastygnie
w poprzek oddechu

a jutrzejsze
kamienie zdążą
wpaść do wody
własnymi ścieżkami

padniesz głuchym mieczem
nie dotknąwszy
świata

* *
biegniesz przede mną
zawsze ten sam

chociaż nie wiem
czy się oglądasz

mam nadzieję
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Do mnie też przemówił. A klimat bardzo mi odpowiada.

"bez szans na zdobycie
najdalszych perspektyw

nim pierwsze krople skapną
następnymi słowy"

To najbardziej...

"biegniesz przede mną
zawsze ten sam

chociaż nie wiem
czy się oglądasz"

Ale i to...
I wiesz... też mam nadzieję.
3maj się ciepło.
pozdr Vera

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dla mnie przede wszystkim część przed gwiazdkami. Nastrojowo poprowadzony monolog, w trakcie którego chyba jednak otwierają się najdalsze perspektytwy. A przynajmniej mam nadzieję.

a jutrzejsze
kamienie zdążą
wpaść do wody
własnymi ścieżkami


oraz:

nim pierwsze krople skapną
następnymi słowy


Powyższe fragmenty pokazują, jak utrzymać równowagę między formą a przekazem. Pozdrawiam. // 51

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...