Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lady Makbet mceńskiego powiatu

staszeko

Przez staszeko
w Warsztat dla prozy

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Łzawa jest pustka tundry, zimny śnieg na wzgórzach, lód w rzece, lecz twoje oczy są jeszcze zimniejsze. Miłość karmiona samotnością, na dnie wąwozu zdradziecki lichtarz. Jeszcze trup mojego męża nie ostygł, a już łączy nas na zawsze. We mgle szybuje daleki brzeg: tam szczęście, dom pełen dzieci. Nawet car nie odmawia miłości kochankom, ale wolisz wdzięczyć się do innej. Ściągnęłam rajstopy, żebyś ogrzał sobie dłonie, a ty podarowałeś je Sonietce. Żegnaj luby, wolę umrzeć, niż patrzeć jak mnie zdradzasz. Wypchnę ją do wody. Łańcuchem, którym skuto mi nogi, oplączę jej szyję, niech pociągnie nas na dno. Nam śmierć, tobie katorga! 

 

6
staszeko

staszeko

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pisząc to inspirowałem się operą Szostakowicza o tym samym tytule, której libretto powstało na bazie noweli Nikołaja Neskowa „Powiatowa lady Makbet”, nawiązującej oczywiście do słynnego dzieła Szekspira.

 

Początek opery rozgrywa się w pobliżu miejscowości Mceńsk (ros. Мценск) położonej około cztery godziny jazdy samochodem na południe od Moskwy (zobacz mapkę poniżej).

 

Dziękuję za przeczytanie i pozytywny komentarz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

1
Nefretete

Nefretete

Opublikowano
Opublikowano

@staszeko

Proza poetyczna w twoim wydaniu ma znamiona historyczne, dzięki jakim możemy poznać więzienie, czyli miłość, która każdą epoką transformowała do dzisiejszej. Trochę się pozmieniało i chyba na gorsze. Bardzo podoba mi się ta fraza: 'Ściągnęłam rajstopy, żebyś ogrzał sobie dłonie, a ty podarowałeś je Sonietce' W niej leży całokształt, co człowiek wybierze: czy rodzinę, czy samotność. Oczywiście całość na tak! Pozdrowienia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Starzec
      czy liczę czy patrzę?

      Przez Starzec · Opublikowano

      @iwonaromaNo sama widzisz, że to może być skomplikowane :)  
    • Deonix_
      Na dwa

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Z ciszą to jest tak, że im mniej się o niej mówi,  tym bardziej wybrzmiewa. I to Ci się właśnie w tym - jakże klimatycznym - wierszu udało.  Chociaż sytuacja liryczna przywodzi mi trochę na myśl ciszę po kłótni, po jakimś ostrym starciu, albo też po czasowej rozłące którą ciężko przetrawić, ale... mam poczucie, że Peelkę jednak ratuje świadomość obecności "słuchacza",  i tego, że "póki się żyje i można wybierać - można też wiele naprawić". Ale może nadinterpretuję i się doszukuję czegoś niepotrzebnie :) W każdym razie - wiersz mi się podoba i ma głębię :) Której czasami mi w wierszach brakuje, więc miło mi, że Cię mogłam poczytać :)   Pozderki serdeczne, (przed)świąteczne :)   Deo
    • Wochen
      parabola

      Przez Wochen · Opublikowano

      Otworzyłem się Jak tulipan   Opuściło mnie Jedno słowo Zburzyło Ceglany mur   Wymknęło się Nie wróci Zaciskam wargi Spłoszony     Drzwi na klucz Zamykam     Zamykam Drzwi na klucz   Spłoszony Zaciskam wargi Nie wróci Wymknęło się   Ceglany mur Zburzyło Jedno słowo Opuściło mnie   Jak tulipan Otworzyłem się        
    • violetta
      Wodopój

      Przez violetta · Opublikowano

      Taki wodopój, to ratuje życie:)
    • hollow man
      Do mojego mordercy

      Przez hollow man · Opublikowano

      @Clavisa Opowiem Ci anegdotę, bo z automatu mi się przypomniała. Gdy byłem dzieckiem, ojciec nagrywał występy artystyczne moje i brata na magnetofonie kasetowym marki Grundig. Gdy wyczerpał się repertuar z przedszkola, a ja nadal chciałem być nagrywany, wymyśliłem na poczekaniu piosenkę. Brzmiała ona tak: Płynie sobie statek Już niedaleko brzegu A ja już wyskakuję No i... Utopiłem się Ostatnie co słychać na tym nagraniu to zniecierpliwiony głos ojca: - A tam, głupoty synek śpiewasz. :))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...