Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wzdłuż życia


Rekomendowane odpowiedzi

Wyszedłem z domku na ludzkiej nóżce.

Rozpostarłem ramiona wzdłuż życia, czując

poroztopową młodość.

Przeszłość przyciemniała, przyszłość stała

się fikcją, a oczy świat(ł)em.

Szłaś po drugiej stronie, prowadząc

swój smutek i brak

moich wątpliwości.

 

Twoje braki podążały orlego.

 

Opadły mi powieki. Lecz bez wstydu,

bez winy i bez ciała.

 

Zobaczyłem domek, cały ludzki.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Gracjan Jeśli mogę coś zaproponować, to przede wszystkim inną czcionkę.

Ciekawy wiersz, ale mam ale...

Np: poroztopowa młodość, cóż to do diaska znaczy? Może chodzi o przedpotopową? Nie wiem, nie znam się, nigdy nie byłam poroztopowo młoda...

Np: podążały orlego, czyli wzniośle? 

Pieewszy raz czytam taki skrót myślowy, podoba mi się" tylko muszę wiedzieć, co znaczy.

 

W człowiekowym domku

mieszka inny człowiek

obserwuje ludzi

nie zamyka powiek

uszy mu uszami wychodzą na świat

W człowiekowym domku

mieszka mały skrzat

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki, Ais.

 

Nie lubię tłumaczyć tekstów, ale zrobię wyjątek.

 

Poroztopowa młodość... Czasem się mówi, że ktoś jest soplem lodu lub wieje od niego chłodem. Chodziło mi o to, że czasem tak się zdarza, iż człowiek, po chłodnych latach, przeżywa drugą młodość.

A "Twoje braki podążały orlego" miało być opozycją dla gęsiego, czyli takiego zwyczajnego, szarego. Poza tym czasem się mówi o kobiecie "szara gęś". I tak, jest to wielki skrót myślowy...

 

Pozdrawiam.

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...