Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

No cóż, wiersz jest dobry, nawet bardzo, a pieprzona codzienność dolega niejednemu, za naszą granicą cały naród pogrąża się w tragicznej wojnie o przetrwanie. Zgadzam się, ze to nie czas na pożegnanie. Jak było w bliskim mi teatrze Ateneum, "Świat nie jest taki zły...niech no tylko zakwitną jabłonie". Pozdrawiam

Opublikowano

w wulgaryzmach utkwił dziesięciowers  pieprzony

na nic kubek kawy rumianek zaparzony

nie ukoi melisa porąbaną świadomość

gdy zacietrzewiony wersy składa jegomość

 

gówniarskie wygłupy lecz im rymów zabrakło

z rytmem nie najlepiej choć płynie dosyć wartko

codzienność jak zawsze najciekawsze zatrze

a życie jak scena - siebie grasz jak w teatrze

 

garść myśli wepchnąłeś trochę dobrych spostrzeżeń

zmusiłeś do myślenia zanim zjadłem wieczerzę

:)

Opublikowano (edytowane)

@Jacek_Suchowicz  Dziękuję za serduszko i wierszyk :-)

 

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za komentarz i serduszko. Także pozdrawiam.

@Amber Bardzo dziękuję za serduszko i komentarz. Nie chciałbym nigdy kierować niczego negatywnego do samego czytelnika. Ja Ciebie też pozdrawiam.

@Starzec Bardzo dziękuję. Faktycznie, czasami trzeba zakląć i obniżyć ciśnienie. Dziękuję za serduszko i komentarz. Pozdrawiam również.

@MIROSŁAW C. Dziękuję za serduszko.

@iwonaroma Dziękuję za serduszko.

@Ikszudawd  Dziękuję za serduszko.

Edytowane przez Tectosmith (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 dziękuję 
    • kocham cię — nie w czasie, lecz w szczelinach między sekundami, gdzie myśl jeszcze nie wie, że jest myślą a oddech to tylko cień płuc, których nigdy nie dzieliła odległość czuję cię, jak puls w skórze planety jak dym wspomnienia na języku snu jak światło, które nie zna źródła, a jednak prowadzi tęsknię, ale nie linearnie, tęsknię spiralnie, jak galaktyka za własnym środkiem jak echo, które szuka głosu którego nigdy nie było twoje imię, to nie litery, to ciąg drgań we mnie, które kładą się w poprzek języka i cicho kruszą alfabet przyjdź, nie po ziemi, ale przez miękkie granice istnienia, gdzie nic nie dzieli „ja” od „ty” a „my” nie potrzebuje zgody bo jesteś: nie obok nie naprzeciw ale we mnie, jak światło, które zna mnie zanim się zapalę    
    • @Annna2   Tu nie chodzi o sąd, tylko: o merytoryczną krytykę - ludzie ograniczeni intelektualnie każde fragmenty z Tory, Talmudu, Pisma Świętego Nowego Testamentu i Koranu - będą próbować dopasować do współczesnej rzeczywistości, a rzeczywistość jest taka: czy stado much, które leci do każdej kupy - ma rację? Inny przykład? Dla sekt monoteistycznych Dekalog jest świętością, tymczasem: to nie ten tam na górze dał ludzkości Dekalog, tylko: stworzył go Mojżesz na podstawie obserwacji zachowania własnego ludu.   Łukasz Jasiński 
    • @Annna2 Miałam na myśli tęsknotę - dla mnie to też odcień miłości. Gdybyśmy chcieli wszystkie jej odcienie ułożyć na wachlarzu, to począwszy od czci, uwielbienia, podziwu, empatii, współczucia, życzliwości, tęsknoty... i litości, tej szlachetnej  - to nadal wszystko wchodzi w jej skład. Nie wymyśliłam tego, tylko zakreśliłam sobie ołówkiem, w powieści Nędznicy, Wiktora Hugo - i zgadzam się tym. :)
    • I bardzo słaby w sensie poligraficznym - forma danego tekstu musi zachęcać czytelnika, a nie - zniechęcać, chaos, brak estetyki i bylejakość - oczy bolą...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...