Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

przymus


Rekomendowane odpowiedzi

Człowiek człowieka, 

krzykiem ponawleka. 

Ustawi w szeregu, 

nada miano chlewu.

Na drut kolczasty

wepchnie z wielką siłą. 

Spadła kropla - zastygł.

Jego serca mogiłą.  

Żal głowę sponiewiera,

Sumienie spać nie daje. 

Jak zwykle umiera, 

kiedy rano wstaje. 

Edytowane przez Hula (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...