Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Słodko się robi. ;)
Nie mogę powiązać szyby samochodu z naszą rocznicą.

Gdybyś powiązała naszą rocznicę z rankiem i szybą w mieszkaniu i do tego dodała wiosnę byłoby bardziej apetycznie. Albo jakieś wspomnienie, kalendarz...

nasza rocznica
za oknem rozkwitł jaśmin
kolejna wiosna

i teraz wszystko (prawie :)) się klei (od słodyczy i miłości rzecz jasna) ;)

Zarówno rocznicę jak i kwitnący jaśmin można odczytywać symbolicznie jako dwie wiosny - czyli stany euforii, uniesienia, chęci do życia... - w zależności od tego jakie kto ma wspomnienia z rocznicy :)
Albo bardziej przyziemnie jako datę rocznicy - oto na wiosnę spotkaliśmy się po raz pierwszy a jaśmin jest tu tylko dopełnieniem...

;)
pzdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pierwsza wersja tego utworu :

nasza rocznica...
za szybą samochodu
przemija wiosna

To była pierwsza wersja, myślę czytelniejsza. Raczej smutna.
Podoba mi się jak napisałeś, "za oknem...". Następna wiosna dla nas, razem. Lekko i płynnie, radośnie.
Przemyślę to, w którą stronę pójść. Dziękuję,
aneta
Opublikowano

... tylko jeśli rocznicy nie świętuje się w domu, a w samochodzie, to o czymś świadczy. Mnie taka wersja bardzo pasuje. Szyba w mieszkaniu osłabiłaby efekt (w moim mniemaniu przynajmniej). Pozdrowienia raz jeszcze // 51

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tak. Niestety najczęściej oszust nie wie, że sam siebie oszukuje. Pozdrawiam
    • Zapatrzony w zmierzch, łunę portów i świetlików chciał skoczyć z tych gałęzi za horyzont, w jakim nie musiałby już spać, gdyż dotąd nawet marzenia o szczęściu w snach się nie spełniały   Zapatrzony, daleko od swojego życia, nosił zawsze przy sobie jeden nabój, sznur i wór tabletek, bo nigdy nie wierzył, że samobójcy to tchórze, a bohaterowie giną za honor ludzi dumnych z wymyślonych granic   Zapatrzony w innych, nigdy nie chciał mlaskać, tańczyć czy wiązać sznurowadeł jak oni Przy jego ognisku nie byłoby żadnych wolnych taboretów, a ślina innych służyła jedynie do zmiany pasa ruchu, a nie Drogi   Zapatrzony w stare zdjęcia stał się niemową, który cieszy się swoimi słowami napisanymi przez znane trupy zapełniające jego duszę, aby nie udusić się chodzącymi umarlakami, które śliniły go swoim wrzaskiem   Zapatrzony w ciemność szukał gwiazd, a w dzień nie mógł doczekać się zachodu słońca, który dawał kolejną nadzieję, że szczęście pojawi się choć raz we śnie, z którego nigdy już się nie podniesie
    • miasto pędzi w neonach w nikczemnych strofach gaśnie chłodny dzień nie zdążę wszystkiego zapisać kolory słów huśtają się na wietrze dalej są schody i kilka fragmentów codziennej prozy już śpią ci których kocham
    • @Leszczym  Dynamika aktywnego milczenia, to może być ciekawe na teksty. Michał podejdź do tematu, będę czytała.   U mnie słonecznie, miłego dnia.:)
    • niebo znów płacze nad naszym nieistnieniem wilgotne policzki tracą swój kolor a może po prostu ubywa życia listopadowy deszcz wsiąka w skórę i już nic nie jest takie samo   cisza bierze w objęcia kilka skołtunionych myśli i wątpliwości układa kolorami na właściwych półkach z których leci kurz   dawno nieużywane smaki i zapachy wspomnień na chwilę malują powietrze lecz kolory tęczy nigdy nie zachwycają bez końca   blednące odbicia dają dyskretny sygnał że czas zakończyć porządki   teraz będzie lepiej
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...