Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dobra robota, doprawdy dobra.
Nie spodziewałem się, że tak dobrze przebiegnie negocjacja i będę wreszcie mógł kupić nowy samochód. Moi kontrahenci to naprawdę mądrzy ludzie; wiele się od nich nauczyłem. Najważniejsze to robić swoje i nie patrzeć na innych. Ta dewiza najbardziej mi odpowiada. Jestem mądry i wiem jak ją wykorzystać na ‘własnym’ podwórku.
Lubię mówić o sobie ‘jestem mądry’, zresztą gdyby tak nie było teraz nie zastanawiałbym się nad niczym tylko robił bezmyślne czynności związane z wyprawieniem do szkoły dzieci, przygotowaniem sobie kanapek i myśleniem żeby tylko zdążyć do pracy. JA , na szczęście jestem inny, tzn.taki jak wielu ludzi ale ludzi z głową na karku: stać mnie na LANCZ w restauracji (napiwków nie daję byle komu-kto nie korzysta z głowy po to ,żeby mieć forsę dla mnie jest nikim), stać mnie na prezenty dla ‘NARZECZONEJ’(narzeczona musi wyglądać bardzo elegancko-jest przecież moją broszką), korzystam z usług tylko PRYWATNYCH LEKARZY , chodzę do KOSMETYCZKI , mam SUPER WCZASY i nie marnuję moich ciężko zarobionych pieniędzy na dzieci: DZIECI=ZŁO KONIECZNE. Żyję,więc tak jak na porządnego, bogatego Polaka przystało. Zdrowie mi dopisuje – mam to w genach, bo rodzice, chociaż wiekowi trzymają się całkiem nieźle(tak myślę, bo już rok jak u nich nie byłem). Synem nie jestem złym, zapewniam przecież moim staruszkom godziwe i szczęśliwe życie w ‘domu pogodnej starości’. Wiem, że są ze mnie dumni, całą moją młodość powtarzali mi, że najważniejsze w żuciu są pieniądze, a ponoć siwa głowa to mądra głowa. Nie wiem tylko, dlaczego rodzice opowiadają swoim współmieszkańcom, że odwiedzam ich każdego tygodnia, że jestem doktorem filozofii, że z żoną i trójką dzieci stanowimy kochającą się rodzinę. To, co wygadują to jakieś dziecinnienie. Każdy wie, że rodzina to przeżytek, a miłość?-miłość to dobry sex.
No, dość tych rozmyślań, bo naprawdę zostanę jakimś profesorem( to dopiero głupki).
- Witam panią. Trochę się pani spóźniła. Niech sobie kupi samochód, bo mnie nie stać na czekanie. W końcu płacę pani taką samą stawkę jak zasiłek plus ubezpieczenie.
Aha, śmieci jak zwykle pod śmietnik tych z kamienicy naprzeciwko-ja pod swoim budynkiem nie będę stawiał śmietnika i jeszcze za niego płacił tak jak ci … .Szkoda słów: tacy młodzi i już po dwoje albo troje bachorów. No i czego oni się dorobią? Udają, że są tacy szczęśliwi-ale na pewno wcześniej ćwiczą przed lustrem uśmiech.
No i jeszcze jedno: niech pani nie trzyma mojego ‘wilka’ na smyczy: ten pies musi się wybiegać.
-……..
- Co? Środek miasta? Ludzie? Dzieci?
Jacy ludzie. Niech nie zaczepiają psa to ich nie ugryzie, to ja mam forsę, a na miejscu tych ludzi, jak ich pani nazwała, wolałbym mieć zwierzę niż dzieciaka. Pies to nie człowiek, z nim to chociaż można pogadać.
Z lodówki nic mi tam nie ruszać!
-Wie pan co, jaśnie panie, w jednym zgadzam się z panem: lepiej gadać z psem niż z człowiekiem ale tylko w tym domu. Żegnam.
-Patrzcie ją, poszła, a niech spier… .Biedna to i głupia, prostaczka jedna.

Opublikowano

interpunkcja do retuszu i błąkająca się literówka "życie" (bo jest żucie)

A odnośnie tekstu... zastanawiający pogląd kochanego synka, nie bardzo to wszystko spójne i to mi najbardziej przeszkadza, początek niby o czymś, potem skok w filozofię życiową bohatera, na koniec jakiś dialog niewiadomo z kim. Gdyby nie ta szarpana forma to nawet nieźle. Słownictwo, jak rozumiem, specjalnie pod "synka" wybierane i użyte? Bo jeśli nie, to i nad tym trzeba by posiedzieć, by było lepiej. Kilka zdań zbudowanych dość topornie. Przyznam, że np. "lancz" mnie lekko ukłuł w oko :)

Intryguje mnie jedno (tzn nie tylko to, ale o to spytam :)) masz na imię Kasia? Bo przyznam, że inaczej czyta się taki test pisany reką kobiecą a inaczej męską. Albo nie tyle czyta ile odbiera.

Opublikowano

Moim zdaniem tekst jest spójny. Bohater zastanawia się nad sobą i otoczeniem, cieszy się z tego, do czego doszedł. A że większość z nas uzna to za idiotyczne i pozbawione wyższych wartości (bo czymże są pieniądze, jeśli nie ma przy nas ludzi?), to też rzecz oczywista. Tekst czyta się dobrze, na koniec osąd bogacza przez zwyczajnego, prostego człowieka jest osądem, jaki podarowałaby mu większość z nas.

Pozdrawiam
Kasia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wydaje mi się, że autorka chciała właśnie pokazać, że niekoniecznie oczywista, bo można czuć się szcześliwym mając to, co bohater opowiadania. Nie jest to jedynie przerysowanie by wszyscy potępili, wyczuwam tu coś głębszego, może się mylę, ale dzięki temu tekst jest bardziej interesujący.
Opublikowano

Dziękuję za komentarz iście polonistyczny. Rady dotyczące nawet niewielkich rozmiarów warsztatu 'twórczego' są bardzo cenne. Jeśli chodzi o komentarz dotyczący tematu: nie chodzi tu o to, że pieniądze szczęścia nie dają! Bohater jest typowym nowo-bogackim braczem, który ślizga się po życiu bez refleksji i bez symbiozy i tak naprawdę jest pasożytem tej Ziemi. Duży wpływ na jego osobowość miało oczywiście wychowanie. Poza tym nasz "człowiek" to Polak brzmiący z "amerykańska" ale tylko brzmiący.On robi coś dla swoich szarych komórek: uczy się obcych słów ale nie stać go na powiedzenie 'lunch',a na 'lancz' właśnie i on tej różnicy nigdy nie zobaczy. Bohater nie mówi o sobie, że jest niewdzięcznym synem (nie staje nigdy w prawdzie wobec siebie), chociaż tak naprawdę w dupie ma i matkę i sąsiadkę i gosposię. Jest w gruncie rzeczy typowym Polakiem: szybko i 'wnikliwie' ocenia innych.
Tak, mam na imię Kasia i używam wulgaryzmów, bo czasami są one nieodzownym elementem 'gry'.

Dzięki serdeczne.Całusy

Opublikowano

Przeczytam, chociaż on działa na mnie chyba zbyt mocno; zawsze potem, muszę 'dojść' do siebie.

PS' Czy jeśli dojdę zbyt mocno potem, to na zawsze zostanie smród?-dygresyjka po samoistnym skojarzeniu.

Bardzo dziękuję za Twój głos w mej sprawce.

Słońce dla Cię.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • odziany odświętnie wiersz w neologizmy zostawił wrażenie na chwilę zatrzymał a sensy odkopał czytelnik naiwny głęboko nie były - wypił kielich wina   za zdrowie autora  :)
    • Jest wiosna, godzina poranna. Promienie słońca delikatnie pokrywa drzewa, a wiatr lekko wieje dyrygując szumem liści. Nad jeziorem siedzi rybak, mężczyzna średniego wzrostu który ma już wiele wiosen za sobą. Rozkłada swoje krzesełko i siada, wyciąga z torby cygaro i zapalniczkę, prostując nogi zapala cygaro i wypuszcza z ust chmurę dymu która powoli zanika aby zrobić miejsce dla następnej. Rybak spogląda na tafle wody i to co ona odbija. Od wielu lat widok się ten nie zmienia. Mężczyzna westchnął i zmarnowany rzucił cygaro za siebie. Wziął swoje rzeczy i udał się do pobliskiej karczmy. W karczmie siedziało kilka mężczyzn w średnim wieku i grało w karty popijając gorzałkę. Starzec podszedł do baru i zamówił kufel piwa, wyciągnął portfel i wysypał na blat stertę drobniaków. Trochę minęło zanim je zliczył i okazało się że nadal mu brakuje kilka monet. Niestety rybak nie zarabiał dużo, ryb w jeziorze coraz mniej, siły też mu ubywają a klienci jakby o nim zapomnieli na rzecz wielkich targów. Wygrzebał z kieszeni spodni brakujące monety i dostał kufel zimnego piwa. Pijąc resztki piany osiadały na jego wąsach. Po chwili do baru przyszedł młody mężczyzna z pobliskiej wsi, w przeciwieństwie do starca tryskał energią, jego uśmiech jakby rozświetlał mroczne zakamarki karczmy. Usiadł on obok rybaka i zamówił lampkę wina wytrawnego, zapłacił banknotem i odmówił reszty.   -Witam serdecznie pana, co Pan ma taką skwaszoną minę? Jest przecież taki piękny dzień!- zapytał uśmiechnięty młodzieniec.   Rybak odłożył kufel i wytarł ręką pianę z twarzy. Spojrzał na mężczyznę nijakim ponurym wzrokiem.   -Ehhh, takich dni było już tysiąc...albo i więcej nie pamiętam dokładnie. Nie ma już z czego się cieszyć, do piachu coraz bliżej a i w sklepiku mi się nie przelewa- powiedział zrezygnowany    Młody wydawał się być poruszony tą wypowiedzią. Wziął mały łyk wina i odstawił kieliszek na blat.   -Przykro mi jest to słyszeć...Potrzebuję może Pan pomocy? Czym się Pan zajmuje?   -Rybakiem jestem, ale ryb jak kot napłakał. Pff, ty chcesz mi pomóc? Dzieciaku, korzystaj z życia póki możesz abyś później nie żałował i nie skończył tak jak ja.   -Ale cóż Pan wygaduje? Przecież dużo słyszałem że dobrze Pan prosperuje, skąd ten pesymizm?   -Hah, kiedyś też taki byłem, młody i pełen zapału, miałem podbić świat i być najlepszą wersją siebie. Ahhh, dawno temu gdy mi stawy nie skrzypiały obiecałem sobie że wyjadę z tej dziury do miasta i zrobię karierę. Miałem skupić się na sobie i rozwijać się w najlepsze, planowałem ukończyć liceum, studia i to celująco a pozjiej otworzyć własną firmę! Ale wszystko szlag trafił zanim się zaczęło, owszem wyjechałem ale jako młody chłopak ze wsi bałem się wielkiego świata. I zamiast robić karierę wróciłem... Inni mieli problemy więc im pomagałem z dobrego serca albo za drobnymi opłatami. Lecz co z tego jak później nie miałem do na kromkę chleba położyć? Więc zacząłem łowić ryby, przez długi czas powodziło mi się ale gdy otwarli ten rybny targ w mieście to było coraz gorzej... I tak od dziestek lat. Mam wrażenie że ktoś zapętla ten sam dzień. Ciągle ci sami ludzie, te same problemy, te same widoki i ta sama bieda. Na kufel piwa muszę tydzień zbierać i tak nie starcza! Mówię ci młody, póki masz zapał wyjedź stąd najdalej i nie patrz na innych, skup się na sobie. A gdy już będziesz żył stabilnie pomóż tym których kochasz, bo inaczej skończysz jak ja, stary zrzęda bez grosza w kieszeni.    Mężczyzna na przeciwko zaniemówił, nie wiedział jak to skomentować. Zanim zdarzył cokolwiek powiedzieć Rybak wychodził z karczmy, po sobie zostawił niedopite piwo. Starzec wrócił do domu i udał się w spoczynek. Na zajutrz wstał, wziął torbę i udał się nad jezioro.
    • @Mapston ale dla niego(poety) jest to ważne - ciekawie-pozdrawiam 
    • Witam -  świat jest jaki jest - ale mogłoby być lepiej  - marzenie -                                                                                                               Pzdr.
    • Witaj - trudny wiersz -                                         Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...