Tłuszcz bez mleka

[Marcin Sztelak]

Wstał dzień,

nie krzyczę z radości,

ostatni papieros wpadł do ostatniej

kawy, była jak kromka chleba.

 

Pada,

w dziurawych skarpetach nie znajdę

szczęścia. Nawet o namiastkę 

nie będzie łatwo w szarym mieście.

Gdzie podobno mieszkam,

ale niekoniecznie jestem.

 

Promyk światła

sączy się leniwie spod drzwi łazienki,

wygodnie ułożę się w wannie.

Przykryty ulotnymi drukami

wycenię światłość żarówki.

 

Jakoś to będzie

wymamrota pralka nastawiona na ciągłe

płukanie złota.

Bez sensu – pobór mocy rośnie,

czynnej i biernej.

 

Nieważne i tak kiedyś zapłacę

za niedokonane.

Tym bardziej za tak zwane

wszystko.

[staszeko]

Całkiem, całkiem, a najlepsza przedostatnia strofa — nadaje wierszowi cudownych wibracji :

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Rossini powiedział kiedyś: daj mi rachunek z pralni, a napiszę do tego operę. Ty masz chyba podobny talent.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam.

[Kwiatuszek]

@Marcin Sztelak Bardzo ciekawe, podoba mi się:-) 

[Marcin Sztelak]

@aff Ha, mam taką liryczną pralkę, inne sprzęta zresztą też, pewnie im się tak porobiło na starość...

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ciekawy wiersz jestem na tak - 

                                                                             Pozdr.

                                                                       

[kwintesencja]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kawa jedynym słusznym śniadaniem ;)

 

żeby pozwolić sobie na luksus bycia tu i teraz trzeba mieć czas dla siebie, a kogo na to stać...