@Marek.zak1 Co prawda, nigdy nie miałem wilczego, takiego wręcz nieposkromionego, apetytu i nie znam się na sposobach przeciwdziałania, ale brzmi całkiem racjonalnie.
„Ludzie tacy jak ja
powinni żyć jak pustelnicy,
tak byłoby lepiej.”
Henri Michaux
Funkcjonowania na poziomie człowieczeństwa niemożność.
Każdy dzień odbiera nam złość.
Honor – zaginął. Wojownik – poległ.
A jeszcze niedawno
z historii się wylęgł.
Nie mam już sił, czyli...
Wszyscy mnie zostawili.
Prześpię życie.
Przytulony do poduszki bólu
i zawinięty w kolczasty koc.
Ran już śmiertelnych nie liżąc.
Jest tylko przepaść, między...
Ulotnością chwili a pomnikami z sadzy.
Wzywam wiatr, wśród borów wiejący.
Wśród dziupli, koron i mchu tańczący.
Kopię swój grób własnymi rękoma. Brzydzę się wytworzonym
przez człowieka szpadlem.
Przepraszam herbie mój,
za to że ćpałem, zdradzałem i piłem.
Utonę we łzach.
Chyba, że wyrówna się stępka.
Odbiję się los od problemów słupka.
Umiem żyć bez dachu.
W ciągłym strachu.
Z butlą horyłki i połecią słoniny.
Step jest moją kobietą.
Odrzucam zalotne dziewczyny.
Do dworu przybywam
w dniu oświadczyn.
Gusła i brednie o miłości obaczym.
Jestem ostatni z rodu.
Umrę bez dziewki, potomka i auta.
Taka już moja
przeciw nowoczesności buta.
Mi wystarczy koń i szabla
a nie wojskowy transporter.
Pani małodobrej i ojczyźnie, zaprzysiężony kawaler.
Uparty jak osioł.
Wściekły jak baran krętorogi.
Idę po śmierć,
prowadząc duchów zastęp mnogi.
8. Słowa wyroczni
(narrator: hypaspista)
1.
Nie było znaku.
Tylko słońce
ostrzejsze niż zwykle.
2.
Król w purpurze,
światło na koronie
jakby wciąż płonęło.
3.
Nie było krzyku.
Tylko klinga
szukająca ciała.
4.
Król leżał spokojnie,
jak ktoś, kto wreszcie
zrozumiał.
5.
Krew układa się
w znaki, które kapłani
przeoczyli.
6.
„Byk przystrojony.
Dokonało się.
Ofiarnik gotowy”.
7.
Wróżba była jasna —
dlatego wszyscy
zrozumieli ją źle.
8.
Słowa,
które miały tłumaczyć świat —
i nie tłumaczą nic.
cdn.