Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podchody


Rekomendowane odpowiedzi

podchody przychody odchody

trzy słowa o rdzeniu jednakim

dziś stały się jednym powodem

by wierszyk od czegoś móc zacząć

 

....

 

dość rzadko wykwita finezja

od lasu lub kawy zaczyna

radością nostalgią chce zjednać

by zdobyć nasycić otrzymać

 

...

 

poruszyłaś mnie 

odpowiedź w oddzielnym wierszu

Pozdrawiam Jacek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... skorzystam, jak widać to konieczność.... czaaasami... :)

 

Annna S... "chyba", biorę sobie do serca, bo pewnie nie wszystkie czytałaś, troszkę się ich

uzbierało przez lata. Dla mnie te naj... mam kilka szczególnie ulubionych, ale nie będę wymieniać. Cieszę się, że tutaj znalazłaś coś dla siebie. Dziękuję za zostawione słowa.

Dag... ziarenek wspomnień nikt nie zmiesza z teraźniejszością, aromat zostaje... Dziękuję Dag.

Greg Lipski... to miłe, co napisałeś, bardzo dziękuję.

GrumpyElf... taki miałam 'zamysł'.. żeby tylko co nieco, a jednak wszystko...  

Wdzięczna za Twoje słowa, dygam z.. :)

 

Pozdrawiam Was.

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jacku, zakładam, że to treść poruszyła i to by mnie ucieszyło... :)

 

przychody odchody podchody
są niezłe na wiersza początek
spomiędzy wprawnemu oku
wyleje się szerszy wątek

 

a mnie przekornej naturze
wciąż role do głowy wpadają
buduję na wersach teatrzyk
bo czasem mi życia za mało

 

 

i dodatkowo, dla przypomnienia... aktoreczka.. bo to taka maleńka scenka... :)

Dziękuję Ci... pozdrawiam.

 

 

 

 

 

Waldemar Talar.... dziękuję za czytanie... :)

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Cierpliwie znosi utrapienie zadków, które przeróżnych zapachów  oddechy wydają. Cztery badyle, powiedzmy nogi i staniem się nie męczy   całymi dniami. Po prostu stoi i czeka, zwykle na człowieka. Miękka poduszka pośladki tuli, bocznymi poręczami ciężary wspiera, a z tyłu dając plecom oparcie. Uff! Tylko czasami westchnie!
    • @Lidia Maria Concertina Nigdy, jako ludzie z pokolenia na pokolenie jesteśmy słabsi. Prokreacja będzie bez rezultatów, uchroni nas jedynie.. czary mary w laboratorium.   Lubię Twój styl pisania, jest w nim moc, potencjał. No i pozdrawiam :-)
    • Mój bardzo niedobry znajomy wierzy w konsumpcjonizm: życie prowadzi w wózku sklepowym I smętnie je rozgryzając, duma - czy coś jest "po coś" czy "po nic" A starzejemy się skutkiem - ciągłej powtarzalności, zbyt rzadkich: ''najlepszego'' Najlepsze - owszem, się zdarza: 30 lutego. Niepomni celebracji cudownych codzienności  i wszystkich momentów ''na amen'' Najbardziej nas pochłania przyszłość krocząca - w nieznane   Niezdarne, chybione: "Kocham'' I płacze w toalecie I quizy o owadach I wielki tytuł w gazecie A co, jeśli się okaże, że świat rozsadzą do donic? Że tu za ciepło, tam zimno, że prokreacji już koniec ... ? Jesteśmy już rozdzieleni - jeszcze przed zjednoczeniem Budzimy się kołysanką - motywacji i winy I co nas nie zabije, to nas na pewno wzmocni Jest tylko jedno pytanie: kiedy będziemy wszechmocni ... ?   
    • @M_arianne Dziękuję za komentarz. Wezwany to tablicy odpowiadam chętnie.   Ciągle ochoczy emeryt z Byczy, już zaliczonych lasek nie liczy. Tłumaczy świeżemu dziewczęciu: "No ledwie ja do dziesięciu zliczam, bo umysł raczej mam byczy"
    • Podeszłe lata otrzymujemy po to, byśmy tak się zapamiętali w wirze otępienia aby o wszystkim zapomnieć, aby ... nie umrzeć  Z żalu.  Uwielbiam stąpać po bezgwiezdnych alejach.  Baleriny marzeń i grunt udeptany przez tych, którzy twardo stąpając po ziemi  potykają się o księżyce.  Nadal młodzi nawet, jeśli koleiny zmarszczek wyznaczają kierunek.    Bez-nadziei   Jednym haustem wypijam lodowate limoncello i wszystkie pozostałe halucynacje.  Fantazja opornie się starzeje.  Muszę wyjechać, muszę zmienić planetarium.  Myślom doczepiam srebrny warkocz.    Komety.  Obracam je w dłoniach: oto przyszła starość i czule zaprasza do siebie.  Nie mam wyjścia: posłusznie pakuję cały swój życiorys Do kopertówki. Najwyżej odeśle mnie z powrotem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...