Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jesteś moim rajem


Rekomendowane odpowiedzi

Jesteś moim rajem

 

TY jesteś 

moim rajem 

tyle go szukałem 

 

czy teraz już 

przy TOBIE znajdę 

wytchnienie będę 

tylko rozkoszował 

się TWOIM czarem 

pięknem duchowym 

i cudowną przyrodą 

 

czuł się przy TOBIE 

jak na pięknych 

rajskich łąkach 

 

o takim życiu marzyłem 

a dziś CIĘ wreszcie 

spotkałem 

 

JESTEŚ moim rajem 

moim słońcem które 

nigdy nie zachodzi 

 

 11.22 andrew

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@andrew Niestety muszę zgodzić się z@janofor

 

Już mniejsza z treścią, ale to podkreślanie wielkimi literami "TY", "TOBIE" itp. kojarzy mi się ze stalkerem, który, wyciąwszy literki z gazety, układa wiadomość do swojej "UKOCHANEJ". 

 

Na pierwszy rzut oka wysuwa się tu zachwyt, uwielbienie, ale jakby tuż pod powierzchnią czaiła się OBSESJA. 

 

Poza tym słońce, które nigdy nie zachodzi? To zbrodnia na romantyzmie! 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika A czego tu się bać? Krytyki? Przecież bażanty, oprócz swoich kolorów mają coś z gołębia, co kamuflują, ale niekoniecznie przed czaplami -:)) Pozdro!
    • @Robert Wochna boję się napisać co mi po myśli chodzi choć mnie korci ... Zapamiętam ten wiersz z pewnością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @zielarz piękne.... Wzruszające i piękne 
    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...