Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak tak, także w sposób nienaturalny... jakże częsty w obecnych czasach.

Dzięki za podobanie :)

 

 

 

Ja wciąż piszę o umieraniu a nie o życiu? :) a mnie się zdawało, że tylko o życiu ...

No tak, takie to może rodzić wrażenie, ale świadomie chcę stworzyć kontekst, zestawienie, by jednak przygotować się do tego ... przesmyku (żeby nie użyć tego słowa :);))

osobiście. Aby mieć nie tylko wiarę i nadzieję wynikającą z obserwacji (bo wówczas można także niestety stracić tę wiarę i nadzieję) ale także własne doświadczenie, pewność, że to tylko przesmyk i istnieje wieczne continuum. 

Tu w tym wierszu też widoczna jest ta dalsza część. 

Dzięki za uwagi 

  

 

Dać z liścia :);) albo 'wszedł do autobusu człowiek z liściem na głowie' :)

No tak, liść potrzebuje drzewa.

Dzięki!

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Iwonka... czytam, czytam.... czyyyytaaammmm.... i... 

krzycz, złość się... bij, ale nie 'zabijaj'... 'zepsułaś' ten wiersz "tłusktakmi"... wedle mego gustu...

Może coś napiszę ( w temacie) dzięki Twojemu pisaniu, byłaby to isnpiracja... , może... może...

Czas pokaże, czy się uda....

Rozpisałam na boku... dla siebie... ale zostawiam to.. sobie.

Pozdrowienie, jak najbardziej serdeczne, szczere.... :)

 

Z całości jest namiastka na wiersz, świetne porównanie ludzi do... liści... !!!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

:) Dzięki i pozdrówka też 

 

 

 

 

No... z tymi wysokimi lotami... ;)

Ale aktualny jak najbardziej. 

Dzięki :)

 

 

 

 

Masz oko :) . W pierwszej i drugiej poskracam, fakt, przesada. Trzecia w ogóle od początku z wykonaniem mi nie 'siedziała' - jednak na ten moment nie mam zamysłu. Może się urodzi :)

Dzięki :)

 

 

 

@akowalczyk dziękuję 

 

 

Opublikowano

Świetnie wychwycone, bo patrząc na drzewo gubiące liści często myślę o przemijaniu i śmierci, ale również odrodzeniu: powstaną nowe generacji liści, dopóki korzeń będzie pić wodę, słońce zielenić koronę.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

100 lat to niewiele, jeśli jesteś dębem…

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, wystarczy patrzeć na przyrodę by wiele dowiedzieć się o sobie :) Dzięki

 

 

 

Dziękuję. Choć absurdalność raczej dotyczy wg mnie śmierci, nie życia :) Śmierć co i rusz chce przerwać to co wieczne, ale jej się to nie udaje ;) 

 

 

 

Skojarzenia nie są glupie, zawsze coś wnoszą. Oryginalny utwór :)

Dzięki

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...