Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Raz podniesie habra a czasem też bratka
Lubi zbierać kwiaty ta piękna Agatka
Wianuszek zielony skromnie zdobi skronie
Mogłaby ta nimfa zasiąść i na tronie

 

Lecz nie myśli o tym z zaświatów jej siła
Kto ją zauważy temuż też mogiła
Biega wieczorami w zwiewnej sukieneczce
Przez zamglone łąki po wąskiej kładeczce

 

Tam gdzie boso stąpi lilja wzejdzie zaraz 
A gdy już przebiegnie cichną ptaki naraz
Bielutkie ramiona prawie świecą w mroku
Pukle ciemnych włosów splecione w warkoczu

 

Tak się stało w maju przed kilkoma laty
Za późno przybyły silne ręce taty
Gdy ją wydarł rzece duch uleciał w łąki
Nie chciał do Światłości nie chciał znieść rozłąki

 

Kowalskiego syna serce jej kochało
A kiedy wyjechał to nie zapomniało
I w rozpaczy w gniewie zawiodło Agatkę
Po piaszczystym brzegu na nadrzeczną kładkę

@goździkPodziękowania!

Opublikowano (edytowane)

Ciekawa i całkiem smutna historia, gdyby nie rymy częstochowskie, które nie pozwalają brać jej na serio i tak jest dobrze.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Trochę mi brakuje szczegółowego opisu piękna Agaty — co ją wyróżniało spośród innych pięknych kobiet?

Beautiful Woman Photos, Download Free Beautiful Woman Stock Photos & HD  Images

 

 

Edytowane przez Kapistrat Niewiadomski
Check spelling (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wyobraźnię też należy czymś karmić. Gdybym nigdy nie widział nagiej kobiety, czy mógłbym sobie ją wyobrazić?

 

Opis kobiecego piękna (słowem, muzyką, pędzlem) jest ostatecznym wyzwaniem dla każdego artysty.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Stracony dziękuję naprawdę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Bożena De-Tre kocham pisać sprawia mi to niesamowitą przyjemność ale szkoda że nie mam jak tego bardziej rozkrecic @Bożena De-TreDziękuję @infelia jeju naprawdę jestem w szoku za taki cudowny odbiur mojego wiersza dziękuję z całego serca @Bożena De-Tre dziękuję. Chodziło mi o to że chciała bym żeby moje wierzę dotarły do większej ilości osób nie po to aby być sławną tylko po to żeby w moich wierszach choć czasem odnaleźli ziemię lub odpowiedz na trapiące ich pytania.
    • A polityczne starcie pomiędzy światem pana Jarosława Kaczyńskiego, pana Grzegorza Brauna, pana Roberta Bąkiewicza i pana Karola Nawrockiego i światem tak zwanych demokratów - będzie bardzo poważną polityczną konfrontacją - nie ustąpię ani o krok - mówił pan premier Donald Tusk.   Źródło: TVN24   I bardzo dobra decyzja: Naród Polski już przez blisko trzydzieści lat nie miał żadnych męczenników, otóż to: tylko pan Jarosław Kaczyński z racji wieku dostanie osobną celę, pan Grzegorz Braun z racji elokwencji - będzie słuchamy przez więźniów, zresztą: już siedział kilka razy w areszcie śledczym, pan Robert Bąkiewicz i pan Karol Nawrocki - wiadomo - potrafią dać po mordzie.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...