Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Na firmamencie

blazen
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

blazen

blazen

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Gdy wyjdziesz na spacer po mieście wśród nocy
A niebo otworzy prze tobą się cudnie
I gwiazdy migając do ciebie się śmieją
A w sercu ci ciepło jak latem w południe

To wtedy już możesz bez leku mnie znaleźć
W marzeniach w pamięci i wszędzie gdzie zechcesz
Uśmiechnij się do mnie i powiedz dzień dobry
To ja ci odpowiem do serca cię tuląc

Gdy idąc na spacer spoglądam na gwiazdy
Na gwiazdy się spojrzę i księżyc zobaczę
Nie widzę już ludzi nie widzę ich wcale
I tylko przystanę i szybkość wytracę

By nie wpaść tu na cos i marzeń nie stracić
Tych marzeń na które czekamy tak długo
I których pragniemy tak bardzo jak siebie
A czas nam ucieka tak wartko jak struga.


19-11-1978
Dorma

Dorma

Opublikowano
Opublikowano


PO pierwsze.. Ze wzgledu na date napisania( o ile dobrze widzialam) to jestem pod wielkim wrazeniem :).

Po drogie..:Dlaczego nie ma rymow..Forma wiersza jak najbardziej do tego pasuje..Az sie prosza( te rymy) zeby je tam umiescic..Slyszy Pan jak wolaja?:)

Po trzecie to wiersz ze wgledu na forme bardzo mi sie podoba..Taki styl lubie..Pisze Pan w jezyku i stylu ktory do mnie przemawia.Co do tresci nie mam zastrzezen
blazen

blazen

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Michale – Dzięki za odwiedziny.

Dormo –

Po pierwsze – data jest prawidłowa

["Po drugie
– rymy są
( cudnie – południe;
zobaczę – wytracę;
długo – struga)
jeżeli pamiętasz
to są to rymy
specjalnie wstawiłem tylko kilka rymów
gdyż
według poetyki
wiersz to nie tylko rym
ale przede wszystkim rytm.]

Powyższe,( w nawiasie kwadratowym) wg założeń wersyfikacji, jest wierszem tyle,
że tu według mnie nie ma „poezji”, są tylko wersy.

Po trzecie - Cieszę się, że generalnie wiersz podoba się Tobie.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      iluzja

      Przez tie-break · Opublikowano

      wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Amber
      3 wiersze

      Przez Amber · Opublikowano

      @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • Amber
      Piknik nad lewitującą skalą

      Przez Amber · Opublikowano

      @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Duszy Szept
      Dwie dusze z różnych światów

      Przez Duszy Szept · Opublikowano

      Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Poezja to życie
      Mówisz tak

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...