Inne spojrzenie, część 60

[Corleone 11]

   - Oooh... ale chyba nie zamierzasz na tym poprzestać? - zapytała rozorgazmowana Soa, spoglądając na Mila znacząco. 

   - Pewno, że nie - odpowiedział. - Tak jak zresztą wiesz, bo wciąż cię czuję... również w moim umyśle - dodał, puszczając do niej oko. 

   - Kontynuujmy więc - przesunął czubkami palców od piersi ku dołowi brzucha, zaraz po tym schylając się do miejsca jej ciała, które przed chwilą opuścił. 

   - Mil... - wydyszała po pewnym czasie. 

   - Prawda - odmruknął, uśmiechając się i do niej, i do własnych myśli. - Najwyższy czas na... inne działanie. 

   Obrócił ją na brzuch i uniósł biodra, klękając za nią i przysuwając jej uda do swoich. Czego spodziewała się i nie spodziewała zarazem. Czego oczekiwała i jednocześnie nie. 

   - Ależ Mil... - jęknęła, zaciskając dłonie na fałdach koca. 

   Poczuła, jak krew w jej żyłach znów szaleńczo przyśpiesza. By w moment później zwolnić i przyspieszyć znowu do tempa jego krwiorytmu, tworząc razem wspólne. Pod zamkniętymi powiekami widziała jasność. Intensywną i zarazem łagodną, jakby światło docierało do nich przyćmione jakąś delikatną zasłoną. Wszystkie inne doznania jakby nagle zgasły: koc w dłoniach i pod kolanami, ciepło słońca na włosach, karku i górnej części pleców, łagodny szum falującego przed nią oceanu. Czuła tylko Mila, poruszającego się w niej rytmicznie i niespiesznie, i jego dłonie, trzymające ją w talii. I wspomnianą jasność w przymkniętych oczach. 

   Dotyk i poczucie trwały dostatecznie długo... 

 

                                 *     *     * 

 

    - Też miałem na nią... mm, ochotę - przyznał się Mil przed sobą samym, wciąż skoncentrowany na dawaniu i braniu. Na branej dziewczynie. Na przyjemności, którą odczuwał i dawał. I na widoku jej zgrabnego ciała przed sobą. A szczególnie - tu powiedzmy sobie szczerze - na pewnej jego części. 

   - Rumień się, Soa, rumień - pomyślał, zetknąwszy na jej rozanieloną doznaniami, a jednocześnie dziką buzię. - Rumień się - uśmiechnął się ponownie. - Uwielbiam to. 

 

                                *     *     * 

 

    - Też miałam na niego ochotę - pomyślała Soa w tej samej chwili, gdy jemu zaświtała podobna myśl. - I to od dawna. Teraz, powiedzmy sobie - myślała dalej, wydzielając trochę przyjemności na myślenie - warunki są wybitnie sprzyjające. Słońce, plaża, egzotyczne miejsce, cisza i spokój. Chcę tego, pragnę tego. Też to lubię. Bardzo lubię. I potrzebuję. A on... - zawróciła myślami do mężczyzny, poruszającego się za nią i w niej jednocześnie - nawet mi się podoba, mimo różnicy lat. No i - tu wewnętrznie uśmiechnęła się jeszcze szerzej - się nadaje. 

Cdn. 

 

   Voorhout, 06.09.2022

 

 

 

  

   

   

Edytowane 11 Września 2022 przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

[staszeko]

Żaden ekspert ze mnie, lecz nie sądzę, żeby ludzie w takich scenach komentowali co robią. Zwłaszcza kobieta w orgazmie nie myśli trzeźwo, a cóż dopiero wygłasza długie kwestie.

 

Rozumiem, że dialogi zastępują opis, lecz moim zdaniem lepiej trzymać czytelnika w domyśle.

 

Trudny temat zawsze jest wyzwaniem, więc należy docenić wysiłek twórczy.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam.

[Somalija]

@Corleone 11 Hahaha

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, zgadzam się z przedmówcą, albo udane zbliżenie, albo myślenie , ale skoro Soa tak się rumieni, możliwe, że jeszcze się nie otworzyła na wszystkich poziomach...

[Corleone 11]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   Drogi Kapistracie: doceniam, że doceniasz mój twórczy wysiłek. Cieszę się . 

   Tak właśnie, a nie inaczej, przedstawiłem powyższą Okoliczność, gdyż moi bohaterowie są ludźmi zakotwiczonymi zarówno w duchowości, jak i w wartościach intelektu. Co nie wyklucza potrzeb cielesnych i czerpania przyjemności z ich przeżywania. W końcu mają Jezusa za mistrza. Dlatego myślą nawet wtedy, gdy doznają orgazmu. Który zresztą ma charakter również duchowy - jak zresztą wszystko, co istnieje i wydarza się w świecie materialnym.

   Dziękuję Ci za czytanie i komentarz.. Miło było Cię gościć.

   Serdeczne pozdrowienia..

 

   Ago - miło mi, iż przyznsjesz, że Soa się rumieni. Odnośnie zaś jej otwartości na Mila, starałem się tę otwartość przedstawić jak najbardziej wyraziście .

   Cieszę się bardzo, że mogłem Cię gościć. Dzięki Ci wielkie .

   Serdeczne pozdrowienia.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Corleone 11Kama Sutra, a jakże! ;-) Gorący temat Michale, uffff....;-)

 

Pozdrawiam serdecznie!

 

 

[Corleone 11]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    Wiesławie, przepraszam za zwłokę w odpowiedzi. Miało być gorąco, "(...) a jakże! ;-)" (...) Soa, Mil, plaża, słońce, "(...) uffff....;-) (...)" 

   Serdeczne pozdrowienia.